Bandièra01 1180x150: Comuna de Tolosa

editorial

Las vacanças en Occitània

L’estiu e las vacanças son per se pausar, s'espaçar, se distraire, escapar a las preocupacions del trabalh e gaudir del léser. Dins aquel sens, durant lo mes d’agost, Jornalet vos presenta tres informacions en plaça de las quatre abitualas. Cresèm que la situacion de la lenga nos permet pas de quitar de prepausar las informacions en occitan durant un mes, mas si que o fasèm d’un biais un pauc mai pausat. En mai d’aquò, dins aqueste editorial voldriam remembrar una proposicion que faguèrem fa qualques annadas: far de torisme en Occitània.
 
E mai se sèm plan partisans dels viatges alonhats, sèm tanben pel torisme de proximitat. De conéisser plan un país tan grand coma Occitània se pòt solament far amb de temps, e las vacanças d’estiu son idonèas per o far. Vesitar la Val d’Aran, s'espaçar en Peiregòrd, virar per los Causses, bronzar sus la còsta de Provença, se passejar per las Valadas o percórrer las Landas, son d’experiéncias pròchas que valorizam pas totjorn pro. Avèm pas besonh de tròp de jorns ni de far de grands desplaçaments, mas se cada estiu consagram qualques jorns a conéisser lo país nòstre descobrirem qu’Occitània es un país absoludament complet.
 
Al meteis temps, de conéisser plan nòstre país es un acte de patriotisme occitan que deuriá èsser un fach normal. L’alienacion nacionala del nòstre pòble s’exprimís, coma o avèm sovent dich, a travèrs de la desconeissença del país, çò que nos mena a nos devesir e a assumir de referents exteriors a nòstra realitat. Dins aquel sens caldriá que los diferents responsables toristics regionals occitans pachèsson una estrategia promocionala conjoncha. L’union fa la fòrça, e un labèl “Torisme Occitan” provocariá, per se meteis, un cambiament de mentalitats.
 
 


abonar los amics de Jornalet

Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.

Comentaris

Estevenòt
8.


#7
Segon Wikipedia, n'i a doas:
- Occitània: region culturala e lingüistica
- Occitània: région administrativa

La segonda se generalizarà en França e a l'estrangièr, per l'òbra dels mèdia.
S'en seguirà una ambiguitat per la cultura e la lenga.
Cal soscar en francés e en òc, çò pensi..

Sé sufisiá de cambiar l'ortografia !
Occitanha = Occitagne



  • 1
  • 0
De qué ne\'n pensatz, monde ?! A l\'espèra de vòstras reaccions (lo raiòu)
7.

#6 Estrachs manlevats a l'article "Nom de region. Occitània existís enfin o acaba de desaparéisser ?" de l'opinant Joan-Pèire Cavalièr. Los ai gropats dinc un sol paragrafe que parla d'esperel. Aquí-lo :

"... èran lo mai sovent de membres de classas mai popularas..."(= aqueles que votèron per "Occitanie")
"... dison finalament a l’ora d’ara “occitan”, mas lo mai sovent en l’identificant d’un biais espontanèu al lengadocian. La preséncia de zònas dialectalas gasconas dins aquesta region novèla sembla pas aver fach per elis cap de problema, ni mai de question."
"Sabètz çò que dison d’aquò los lemosins, amai los autres ? etc...., un argument m’a trucat : jamai, çò me diguèron, los estajants de las autras regions occitanas, foguèsson consultats, aurián pas causit aqueste nom. E aquò es verai, probablament, e vòl dire que lo monde se veson pas occitans… en defòra de la vielha província de Lengadòc !
"Es aital que la causida d’Occitània, ironicament, recompensa l’obstinacion dels occitanistas lengadocians per rampelar l’importància determinanta, contra l’ideologia del tot francés, de la lenga d’òc per l’identitat culturala de lor region, mas, del mème còp, aniquila totis lors esfòrces per far passar l’idèia que l’Occitània es pertot ont la lenga es (èra!) parlada.
"Podèm pas encara mesurar totas las consequéncias d’aquesta apropriacion del toponime Occitània per los que s’apelavan ièr encara lengadocians,..."

Après tant de temps, segur que los provençaus son de Provença.
Mès l'identitat se viu totjorn dinc un prumièr gra : aquel que vos veguèt nàisser e/o que vos vei/veguèt viure lo gròs de vòstra vidanta. Per certans, quò sarà Camarga, per d'autres Marsilha. E saique se sentiràn camarguencs, marsilhés tot aquel monde avant de se dire provençaus. Que Provença es lo segond gra dau viugut identitari. País d'Òc o Occitània estent lo tresen gra. Tresen gra recampent totes los segonds gras recampent eles totes los prumièrs gras.
Adonc, "Occitanie", teoricament, a pas sa plaça au segond gra. La ten perque lo monde dau Lengadòc centrau pensan Occitanie = Lengadòc. Amai ieu que me sente pas lengadocian, m'es agut arrivat d'o sentir quò d'aquí (fòra de las Cevenas).

Pasmens, d'un ponch de vista politic (pense als acòrdis signats emb de Catalonha, a la poissença de Catalonha, a l'euroregion), l'estrategia es puslèu bòna. Veirem ben se l'enfluença catalana capitarà de s'empausar e de butar los contorns d'"Occitanie"per desrevelhar las conscienças e faire taca d'òli.
Au còntra, es permés de cranhir que ce que "...aviá permes a d’actors e de locutors de tot l’espaci d’òc de partejar lors especificitats lingüisticas e culturalas, de revendicar amassa lor reconeissença e d’imaginar un avenir commun, es uèi, per l’eleccion d’aqueste toponime regional, radicalament botat en question" (Joan-Pèire Cavalièr).

Mès per conclurre, que Provença demòre Provença e que s'espandigue amai, per fin que s'alargue sa consciença de compausanta dau País d'Òc (cf. mon comentari n°23 a l'article "Una idèa ende sauvar Provença" de l'opinant Joan-Marc Leclerq). Parièr per Auvèrnha per quau auriái atrapat logic que se recuperèsse las entitats geoculturalas d'Aubrac, de Marjarida e dals Sucs.
Saique "País d'Òc", ancianament reconeissegut, que pòt passar aitant per singular coma per plurau, poiriá servir per designar la destinacion toristica dau sud de Léger (a la gròssa). Estrategia promocionala pan-occitana dinc lo politicament corrècte mès respectant la realitat culturala e lenguistica plurala dals Aups als Pirenèus. De qué ne'n pensatz, monde ?!

  • 2
  • 0
Mèfi! Enlòc
6.

#4 ensag de responsa al brave Raiòu
Los ancians d'avant aurián dich "Las vacanças dins lo Miegjorn (de França)", e mai que totis s'i fosquèssen pas reconescuts, Miegjorn volent dire Sud, mès pas a l'oest ont se ditz Sud-oest e non pas Miegjorn-Oest.
Los d'Occitània exteriora a la Region Occitània, es pas segur que protèston, mai que mai en Provença.
La causida de la novèla region es pas innocenta...a panat un mot designant una realitat lingüistica e territoriala mai e mai reconescuda.

Quina estrategia?
- Cal començar per la designacion per nosautris del País d'Òc
- Puèi examinar los recorses juridics amb l'UE...

Legir una Gaseta pan-occitana, aquò rai!
Mès las vacanças del títol del Jornalet, ont se passan?

  • 1
  • 0
Mèfi! Enlòc
5.

Vacanças en Occitània, quala Occitània ara?
L'anciana o la novela?
E Jornalet, gaseta occitana, per quales occitans?

E-ben caldrà dire benleu occitània interiora e occitània exteriora, e occitània ?????
Per quant als catalans a l'interior, an l'astre de demorar proprietaris de lor nom.

Occitan, apelacion d'origine, incontrarotlada!
S'es pas legitim, es ben legal?

  • 3
  • 0
Lo raiòu Cevenas
4.

Emb dau darrièr paragrafe, l'atrape chanuda la conclusion de l'article. Mès per de dire que contribuïgue au creis de consciença e a d'evolucions de mentalitat, faudriá que saguèsse pan-occitana l'estrategia promocionala ! E de delai las frontièiras de la region "Occitanie" !
De qué poiriam faire concretament e collectivament en aqueste sens ?

  • 4
  • 0

Escriu un comentari sus aqueste article