Actualitats
An detengut en gàrdia a vista Cédric Herrou, lo païsan roiasc solidari amb los migrants
Èra estat cridat a la gendarmariá per una simpla verificacion mas l’audicion liura se transformèt en gàrdia a vista pendent tota la nuèch
Cédric Herrou, lo païsan de la Val de Ròia qu’es vengut lo simbòl de l’ajuda als migrants e als refugiats, foguèt detengut en gàrdia a vista entre dimècres e dijòus passats dins la gendarmariá de Brelh de Ròia. Segon son avocat, li foguèt reprochada una “ajuda a l’entrada, a la circulacion e al sojorn d’estrangièrs en situacion irregulara”.
Herrou èra estat cridat a la gendarmariá per una simpla verificacion concernenta la situacion de dos joves migrants, de menors, qu'èran arribats en cò sieu e per los quals aviá fach un senhalament al près de las autoritats e demandat lor presa en carga. L’audicion liura se seriá puèi transformada en gàrdia a vista pendent tota la nuèch, çò rapòrta son avocat.
L’associacion Ròia Ciutadana a anonciat que se tendrà uèi a 17h una conferéncia de premsa davant lo tribunal de granda instància de Niça per raportar l’afar.
Lo 23 de novembre que ven, dos abitants de la Val de Ròia, Cédric Herrou e Pierre Alain, seràn jutjats per aver portat secors a de migrants e de refugiats. “Un delicte de solidaritat”, çò afirma un de lors avocats a Marseille Infos Autonomes.
Jutjat qualques còps per un afar de solidaritat
Cédric Herrou es un agricultor de 37 ans conegut per aver albergat en cò sieu plusors centenats de migrants. Foguèt detengut en agost passat e puèi mes en libertat. Lo 4 de genièr passat foguèt jutjat per aver portat secors a de migrants e refugiats. Lo procuraire l’acusèt d’aver pas agit a títol umanitari mas per militantisme e li reprochèt, a el e a l’associacion Ròia Ciutadana, l’ocupacion illegala d’un bastiment desafectat per de colònias de vacanças de l’SNCF a Sant Dalmatz de Tenda ont aurián aculhit de desenats de migrants, mai que mai de menors isolats.
Herrou foguèt ja jutjat lo 23 de novembre, amb un autre activista roiasc, Pierre Alain. Èran acusats d’aver secorreguts de migrants e de refugiats. “Un delicte de solidaritat”, çò afirmavan alavetz lors avocats a Marseille infos autonomes. Herrou obtenguèt lo remandament de son procès, çò rapòrta l’OBS.
“Quand vesètz de familhas amb de nenets, de menors per carrièras en situacion d’ipervulnerabilitat fàcia als rets de tot genre, que fasètz? Passatz vòstre camin?”, çò disiá Herrou a La Croix fa qualques meses.
Un afar mediatizat
Ara l’afar es talament mediatizat, mai que mai a l’estrange ont quitament lo New York Times i consagra un bèl reportatge.
La mediatizacion del dorsièr aviá butat lo president del conselh departamental, Eric Ciotti, a publicar d’articles contra Herrou, e mai se los mèdias donèron a l’activista roiasc lo drech de replicar.
Herrou èra estat cridat a la gendarmariá per una simpla verificacion concernenta la situacion de dos joves migrants, de menors, qu'èran arribats en cò sieu e per los quals aviá fach un senhalament al près de las autoritats e demandat lor presa en carga. L’audicion liura se seriá puèi transformada en gàrdia a vista pendent tota la nuèch, çò rapòrta son avocat.
L’associacion Ròia Ciutadana a anonciat que se tendrà uèi a 17h una conferéncia de premsa davant lo tribunal de granda instància de Niça per raportar l’afar.
Lo 23 de novembre que ven, dos abitants de la Val de Ròia, Cédric Herrou e Pierre Alain, seràn jutjats per aver portat secors a de migrants e de refugiats. “Un delicte de solidaritat”, çò afirma un de lors avocats a Marseille Infos Autonomes.
Jutjat qualques còps per un afar de solidaritat
Cédric Herrou es un agricultor de 37 ans conegut per aver albergat en cò sieu plusors centenats de migrants. Foguèt detengut en agost passat e puèi mes en libertat. Lo 4 de genièr passat foguèt jutjat per aver portat secors a de migrants e refugiats. Lo procuraire l’acusèt d’aver pas agit a títol umanitari mas per militantisme e li reprochèt, a el e a l’associacion Ròia Ciutadana, l’ocupacion illegala d’un bastiment desafectat per de colònias de vacanças de l’SNCF a Sant Dalmatz de Tenda ont aurián aculhit de desenats de migrants, mai que mai de menors isolats.
Herrou foguèt ja jutjat lo 23 de novembre, amb un autre activista roiasc, Pierre Alain. Èran acusats d’aver secorreguts de migrants e de refugiats. “Un delicte de solidaritat”, çò afirmavan alavetz lors avocats a Marseille infos autonomes. Herrou obtenguèt lo remandament de son procès, çò rapòrta l’OBS.
“Quand vesètz de familhas amb de nenets, de menors per carrièras en situacion d’ipervulnerabilitat fàcia als rets de tot genre, que fasètz? Passatz vòstre camin?”, çò disiá Herrou a La Croix fa qualques meses.
Un afar mediatizat
Ara l’afar es talament mediatizat, mai que mai a l’estrange ont quitament lo New York Times i consagra un bèl reportatge.
La mediatizacion del dorsièr aviá butat lo president del conselh departamental, Eric Ciotti, a publicar d’articles contra Herrou, e mai se los mèdias donèron a l’activista roiasc lo drech de replicar.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Un còp mai, es pas l'origina e las causidas cultualas que definisson la capacitat de convivença : es la volontat d'èstre e de se comportar dinc la vida collectiva e dinc lo país dich "d'acuèlh".
Malerosament, amai faugue acceptar los chanjaments socioculturaus, aquò's pas totjorn de bòn viure. Sustot quand aqueles d'aquí se fan pas doçament e que mudan dinc mièja-seglada lo biais de viure, de comunicar e la cara de la societat. Aquò's pas naturau. Aquò son de chanjaments volguts e empausats chasca fes per l'Estat que l'i tròva sos enterès. E lo pòple de seguir. Amai ajustarai que tot aquò seguèt empulsat, entre qu'intrèm dinc l'èra endustriala. S'enseguiguèt enjuscas l'ora d'ara la desparicion de las comunautats paisanas identitàrias e mai o mens autonòmas per arrivar a la populaça ciutadina anonima e dependenta que sèm per la maja part.
Adonc, sus ce qu'aime mièlhs de nommar "tèrra de refugi" puslèu que "tèrra d'acuèlh", se fai temps que se desrevelhem totes, seguem de tradicion crestiana, musulmana o autra :
- per faire l'esfòrç de compréner l'alteritat d'aqueles qu'arrivan ;
- per faire l'esfòrç d'acceptar l'especifitat d'aqueles que ja l'i son ;
- per enterrojar coratjosament nòstras identitats culturalas e cultualas ;
- per non laissar los dirigents dau país dirigir nòstras vidas emb de lurs empausar de condicions desfavorablas a la lenta e solida bastison d'una comunautat umana responsabla, esclairada e respectuosa.
Que, ço me pense, demandam pas mièlhs qu'aquò viure senudament, armoniosament, fièrs de ce que sèm chascun sens s'i embarrar e i estofar dedinc. Evidentament, mon perpaus s'adreiça a TOT lo monde.
#4 D'acòrdi, cresi qu'ai comprés aqueste còp. Ton problèma es pas l'immigracion mas l'integracion de musulmans. Es vertat que pendent longtemps pausèt pas cap de problèmas d'integrar (incorporar) de musulmans, mas dempuèi qualques annadas sembla pausar problèma. Cresi qu'aquí cal destriar tanben los vertadièrs islamistas tendéncia terrorista. Son pas gaire nombroses, mas aglomeron tot una còla perduda de desequilibrats psicologics que son de plan luènh ligats a l'islam.
Avèm tanben tot una partida de musulmans que diriam « tradicionalistas » (foguèsson crestians) que se restacan a una aplicacion « a l'anciana » de la religion : vestits, actitud, … vòlon mostrar lor aplicacion estricta de la religion. Es un actitud radical qu'atrai una part de la joinessa « francesa de soca » pr'amor que çò qu'es radical atrai los que son un pauc desvariats o en recerca de lor via. Aqueste tipe de pratica pòt geinar dins nòstra tradicion laïca, mas se pòt combatre tranquilament, dins la mesura e lo respecte (çò qu'apèlas excessivament « permissivitat »). Enfin i a la màger part dels « musulmans », aqueles que son categorizats atal per d'unes (del fach de lor fisic o de lor origina) e que son pas que musulman per tradicion (manjan pas de pòrc , fan eventualament un sembla ramadan e basta). Es la mai granda part.
Seràs d'acòrdi amb ieu per dire qu'una bona part d'immigrats de cultura musulmana son plan integrats. N'ai vist passats de tropels dins mas classas, ne vesi dins lo trabalh, las associacions. Es vertat que soi pas dins un dels airals filmats de contunh per TF1, mas dins mon ròdol, los musulmans que vesi, amai recents arribats, son puslèu plan integrats e geinan pas deguns amb un proselitisme o una pratica religiosa excessiva.
Bona dimenjada.
(tè, fasèm totjorn la dimenjada, jorn del senhor, e disèm adiussiatz, e pas aallahsiatz!)
#3 amb l'immigracion, siam au nis de la sèrp e la sèrp li dison l'islam, siguèsson estats espanhous, italians polonés, leis novèus immigrants serián estats lèu integrats, ,mai son "sectateurs de Mahomet" e dins lei quartiers lei ,felens e rèire felens de francés de confession musulmana tre l'age de nouv ans tomban dins la leca de l'islamisme radicau e nostra societat permissiva e toleranta l'an en odi- patisson d un complèxe d'inferioritat incomensurablet, crèire au coran significa èstre davant lo mond modèrne ein Radikal Verlierer, un perdènt radicau coma l'escrivan Hans Magnus Enzensberger, maoista repentit l'a ben demostrat e tot ço qu'escriviá fai dètz ans es agut arribat : lo fanatisme religios a parti a la conquista dau mond e per ara, res li pot anar contra, qu'an fach pache amb la demografia
#1 Soi onorat de respondre a un personatge tant considerable (Septimius Severus, primièr emperaire roman originari d'Africa e sens cap d'ascendéncia romana amai ! Es de provocacion aqueste pseudo!). Mas non, siás pas completament jobastre nimai delinquent.
Mas se cal pas far paur amb de chifras ; cal relativizar un pauc.
Dempuèi qualques annadas avèm efectivament en França a l'entorn de 200 000 (227 000 dises) novèls arribants legals : son per un terç d'estudiants estrangièr (una bona part se'n torna donc dins son país). I a tanben dins aquela chifra las molhèrs o los marrits de franceses-(as).
Los demandaires d'asili son entre 60 000 e 80 000 per an (se totes obtenon l'estatut de refugiat aquò fa 2 personas per comuna e per an… es una invasion puslèu doça). Es una tradicion francesa l'aculh. Se cal remembrar qu'aculhiguèrem 400 000 espanhòls refugiats de la guèrra civila, per una populacion francesa de 40 milions (e parli pas de totes los qu'arribèron aprèp, per fugir la misèria franquista).
D'un autre costat, la natalitat francesa es totjorn superiora a 800 000 naissenças cada an. Podèm far lo total coma volèm, los « novèls arribants » son negats dins la populacion francesa.
Aquò empacha pas lo fenomèns sectaris, los regropaments de populacions desprovesidas suspectadas de delinquéncias. Empacha pas tanpauc que l'islam es a la mòda per una part de franceses « de soca », qu'i veson un biais de revòlta o de singularizacion. Mas tot aquò son de problèmas de justícia sociala e plan pauc de migracion.
Totas aquelas chifras son trachas de l'INSEE e se pòdon trobar aisidament.
E parlarem pas dels 2 milions de franceses que vivon a l'estangièrs.
Sabi plan que te vau pas convéncer e que per tu, coma per tot plen de monde, 200 000 migrants es una chifra talament importanta ! Pensatz, 0,3 % de la populacion francesa (per comparason, l'aglomeration tolosana creis de 1,9 % per an, e son pas d'occitans la màger part. Es una « invasion francesa ? Europenca? A mas, son pas de paures nimai de musulmans aqueles, son blancs e rics e vòton FN quand son pas dins un centre-vila « bobo »). D'unes an interès a far paur, a manipular l'opinion publica, a fissar lors reflèxes reptilians.
Tot aquel monde s'aimaràn, per una bona part, e faràn de nenons e lo monde de deman serà pas pièger en causa d'aquò. Lo principal problèma serà mai que probable ecologic. Mas sus aquò… silenci.
"se fau lo meteis comentari serai tractat de delinquent o de jobastre, que deu estre embarrat dins un asili pisquiatric"
- ite, missa est!
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari