Uèi èra lo nòstre darrièr jorn a l’escoleta e, coma de costuma, nos sèm plan amusats. Après qualques jòcs liures en debuta de matinada, sèm partits a la piscina de Malventre a Vilanuèva ont avèm plan chapotat dins l’aiga.
Après dinnar avèm partejat lo tantòst entre de jòcs e un talhièr cosina ont avèm preparat una fogassa sucrada: quin regal! Mai los parents, quand nos son venguts quèrre, an tastat e totes son partits amb la recèpta. La tornarem faire a l’ostal de segur. Se la volètz faire avètz pas que de seguir la recèpta qu’es sus la fòto.
Una setmana s’acaba a l’EOE, l’avèm pas vista passar e nos prometèm de tornar l’an que ven.
Los enfants de l'escoleta
Après dinnar avèm partejat lo tantòst entre de jòcs e un talhièr cosina ont avèm preparat una fogassa sucrada: quin regal! Mai los parents, quand nos son venguts quèrre, an tastat e totes son partits amb la recèpta. La tornarem faire a l’ostal de segur. Se la volètz faire avètz pas que de seguir la recèpta qu’es sus la fòto.
Una setmana s’acaba a l’EOE, l’avèm pas vista passar e nos prometèm de tornar l’an que ven.
Los enfants de l'escoleta
| fffff | fffff | |
| La serada dels estagiaris Dijòus de ser a l’EOE, es la serada dels estagiaris e l’escoleta debuta totjorn la serada. Ongan avèm presentat una peçòta: La Quarantena de l’Escòla Occitana d’Estiu. Aquela peçòta es estada escrita per Joan Felip. Nos sèm faits plaser de jogar davant los adultes qu’an plan rigut. Vos conselham de la legir e poiretz aital seguir las aventuras del jornalista “franchimand” vengut a l’EOE. | ||
| fffff | fffff | |
| La Quarantena de l’Escòla Occitana d’Estiu Un jornalista arriba amb un mocador sul nas e s’adreiça al public en francés amb un accent ponchut. Lo Jornalista: Bonjour, y a-t-il un responsable ici? Sabina: Òc, aicí. Adieu-siatz. Soi Sabina, la secretària de L’Escòla Occitana d’Estiu. De que volètz? De que fasètz amb aquel mocador? Lo jornalista: D’accord, c’est bien ici l’École occitane d’été. Pourrais-je voir un responsable? Sabina: Un responsable? Bernat! Pòdes venir? Bernat: Adieu-siatz. Los estagiaris menan de bruch. Bernat: Un pauc de silenci macarèl! Lo jornalista: Vous êtes le responsable? Bernat: Sabi pas se soi lo responsable. Irresponsable òc, coma totes aicí. Si que non soi lo vicepresident. E de qu’es aquel mocador? Lo jornalista: Je veux voir le président! Bernat: Pèire! Pèire (arriba amb una flaüta a la man): De que i a? Bernat: Lo sénher demanda un responsable. Pèire: De que volètz e de qu’es aquel mocador? Lo jornalista: Je désirerais faire une interview avec le responsable de l’École occitane d’été. Pèire: D’acòrdi. Dins aqueste cas val mai veire amb lo fondador de l’EOE. Marcèu! Lo jornalista: Elle va continuer longtemps cette comédie? Y a combien de responsables ici? C’est pire qu’une administration! Marcèu: Adieu-siatz. Soi Marcèu Esquieu, fondador de l’EOE, me volètz veire? Lo jornalista: Oui, je viens réaliser une interview pour mon journal. Marcèu: Bon. Mas nos anam assetar, pagarem mens car. (Prenon doas cadièras.) E de que fasètz amb aquel mocador? Lo jornalista: Le mouchoir, c’est à cause de l’épidémie. Marcèu: Quina epidemia? Lo jornalista: Et bien l’épidémie. Bon attendez, je vais commencer l’interview. Mon directeur qui parle votre langue m’a écrit les questions en occitan. (Pren son papièr e met sas lunetas.) Sénher… (Prononciat a la francesa.) Marcèu: Sénher! Lo jornalista: Comment? Marcèu: En occitan disèm Sénher! Lo jornalista: Ah oui, le directeur m’a mis la prononciation en dessous. J’y vais. Uèi l’Escòla Occitana d’Estiu es en quarantena. De que s’es passat? De quina malautiá s’agís? Marcèu: De qué, en quarantena? Lo jornalista: En quarantena. En français on dit quarantaine. Marcèu: Ai plan comprés mas i a pas cap de malautiá aicí. Lo jornalista (cèrca dins lo diccionari): Vous êtes… sètz. Enfermé… embarrat. Sètz embarrats… Marcèu: Non, aquí es lo luòc ont se ten l’EOE e ongan festejam la quarantena. Lo jornalista: Vous l’avez dit: “quarantena”. Marcèu (se lèva): Començas de me conflar. Quarantena, vòl dire qu’es la numèro quaranta. Lo jornalista (se grata lo cap): Ah. J’ai compris. (Se tira lo mocador.) Vous n’êtes pas malades. L’École occitane d’été fête sa quarantième. Marcèu: Enfin a comprés aquel piòt. Lo jornalista: Piòt… piòt. (Cèrca encara.) Ce soir vous allez manger du dindon. C’est ça? Marcèu: Lo vau escanar. Terèsa arriba Terèsa: Calma-te Marcèu. Lo jornalista (cèrca dins lo diccionari): Escanar… étrangler. Il veut étrangler le dindon. Ah non. Surtout pas. Je ne veux pas. Je vais vous le dire en occitan: soi vegetarian. Terèsa: Vertat qu’a pas lo lum als estatges totes. De que fasèm amb el? Marcèu: Ocupa-lo, nos anam amassar a la sala polivalenta amb la còla pedagogica, si que non se va acabar mal tot aquò. Acamp de la còla pedagogica a la sala polida e valenta! Los sòcis de la còla pedagogica se desplaçan e s’assètan pel sòl e començan de parlar totes a l’encòp. Marcèu: Ives a trobat una solucion que me sembla bona. Lo cal convidar a venir a un cors interdialectal intensiu a l’estanquet. Totes se desplaçan a l’estanquet en acompanhant lo jornalista. Ives: Un Taupiac per totes. Lo jornalista: Qu’est-ce que c’est? Pardon. Qu’es aquò? Ives: Aquò’s un pastís? Lo jornalista: Ah non, je ne bois pas d’alcool. Ives: Ieu tanpauc. Bevi d’al gosièr. Los de la còla pedagogica: Beu e te preocupes pas! Lo jornalista: Mais sinon, vous faites quoi ici? Marcèu: Aicí, veses, es lo melhor endreit per parlar la lenga e aprene. Vas tornar dire après ieu. Un pastís se vos plai! Lo jornalista: Non! non! non! Marcèu: Un pastís se vos plai! (En cridant.) Lo jornalista: Bon, bon. Un pastís se vos plai! Ives: Vaquí. E disèm mercés. Lo jornalista: Mercés. Beu puèi gaita de pertot. Al cap d’un moment pausa son gòt. Lo jornalista: Ce lieu est vraiment sympathique. (Escampa sas fuèlhas e son quasèrn.) Tant pis pour le journal! Je reste ici! (Se vira cap a Ives.) Pour le stage je fais comment? Ives: Veiràs aquò deman, pòt esperar. Ara es cors interdialectal intensiu e cant fins a doas oras del matin. Totes se recampan per cantar. | ||
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
I a pas cap de comentari
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari