Danielle Mary Teyssèdre es una artista occitana originària de Normandia, installada dempuèi 1986 a Sant Circ la Pòpia (Causse de Limonha) amb sa familha. En acabar ela sos estudis segondaris, sos parents refusèron categoricament de l’inscriure a l’escòla de bèlas arts de Can, coma ela demandava, e frequentèt l’universitat per far d’estudis d’istòria fins en 1969. Puèi venguèt en Occitània en s’installant en Roergue amb l’intencion de pintar, e a l’ora d’ara i consagra las oras que rauba a la familha e a sas divèrsas carrièras alimentàrias. Danielle Mary trabalha a l’ora d’ara dins son talhièr-galariá de Carcin dobèrt al public d’abril a novembre dempuèi 2007.
Mary es una artista en evolucion constanta. Cèrca de far evolucionar lo resultat de son trabalh que ven de mai en mai personal.
Al delà de sas nombrosas exposicions personalas, participa a d’exposicions pontualas ben conegudas del public regional coma lo Supermercat de l’Art a Rinhac (Bacin de la Sala) e lo Salon d’Art Contemporanèu a Cauçada (Bas Carcin).
Demièg los projèctes d’exposicions personalas en estudi a l’ora d’ara, podèm soslinhar una a Fijac (Tèrrafòrt) aqueste mes d’abril (vernissatge lo 18 d'abril a partir de 18h) e una a Montbasens (Bacin de la Sala) en agost que ven. Pasmens, la trobaretz totjorn dins son talhièr-galariá de Sant Circ la Pòpia, al Causse de Limonha, fins a l’11 de novembre.
Mary es una artista en evolucion constanta. Cèrca de far evolucionar lo resultat de son trabalh que ven de mai en mai personal.
Al delà de sas nombrosas exposicions personalas, participa a d’exposicions pontualas ben conegudas del public regional coma lo Supermercat de l’Art a Rinhac (Bacin de la Sala) e lo Salon d’Art Contemporanèu a Cauçada (Bas Carcin).
Demièg los projèctes d’exposicions personalas en estudi a l’ora d’ara, podèm soslinhar una a Fijac (Tèrrafòrt) aqueste mes d’abril (vernissatge lo 18 d'abril a partir de 18h) e una a Montbasens (Bacin de la Sala) en agost que ven. Pasmens, la trobaretz totjorn dins son talhièr-galariá de Sant Circ la Pòpia, al Causse de Limonha, fins a l’11 de novembre.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Cal saber s'ensenham lo camin a qualqu'un o se fasèm d'onomastica. Sustot se lo conductor a pas copat lo motor.
Benlèu cal destriar la forma occitana actuala, viva, d'un toponime e l'analisi que ne fasèm. Tròp alunhats del dialècte i a d'uèi a las dintradas de qualques (escassas) vilas de panèls occitans que pòrtan de toponimes monstruoses perque son arcaïcs, farlabicats o inarticulables. Aquò's contraproductiu per çò que, finalament, fasèm coma los francimands. E aquí, per un còp, la lenga se vei e las decas tanben.
Es pas aisit, es vertat, perque las formas dialectalas contenon tanben de trapèlas : metatèsis, rotacismes, francismes... que la lenga escricha se deu de defugir.
#1 Es un cas dificil, coma sovent en toponimia. Un tèxt medieval mesclant latin e occitan escriu 'ecclesie S. Cirici de la Papia'. Una enquista de l'IEO d'Òlt nòta solament 'Sent Circ' sens precisar res après... Certans documents preferisson '...de la Pòpia'.
Dins la contrada ai entendut dire : Sent circ La Pòpia. Benlèu "de La pòpia" es pus condrech. Mas pas cap de "papia", en tres sillabas, dins aquel toponim, en occitan almens.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari