Actualitats
Itàlia: Matteo Renzi presenta sa demission après sa revirada al referendum
Los italians an votat clarament contra la reforma constitucionala prepausada pel cap del govèrn
Los italians an votat clarament contra la reforma constitucionala prepausada pel president del conselh Matteo Renzi. E coma èra previst, Renzi a anonciat que presentarà uèi sa demission al president de la Republica Italiana. Es probable que se convòque d’eleccions, que se poirián tenir abans l’estiu de 2017.
Lo “non” a ganhat amb près de vint ponches de percentatge subre l’“òc”.
Lo resultat es vist coma un nòu còp a la classa politica europèa, après lo Brexit. A Brussèlas òm cranh que la desbranda de Renzi permeta lo govèrn d’un movement populista, coma lo 5 Estelas, qu’es, de fach, lo ganhant del referendum.
Renzi es una figura politica que genèra fòrça polemicas e, justament, suscita pas gaire de consens. Venguèt president del conselh en 2014 sens passar per las urnas. En essent secretari general del Partit Democrata (PD) —encara o es— forcèt la demission del sieu confraire Enrico Letta.
Que prepausava la reforma que los italians an refusada?
La mesura principala de la reforma èra l’eliminacion de bicameralisme perfièch. La Constitucion actuala prevei lo meteis poder per las doas cambras. Dins aquel sens, las doas devon donar fisança al govèrn e pòdon presentar de mocions de censura. Las leis tanben las cal aprovar a la Cambra dels deputats e al Senat.
Se se foguèsse aprovat la reforma, lo senat auriá perdut de poders e seriá devengut una cambra de representacion territoriala qu'auriá passat de 315 membres a solament 100. Aital lo govèrn voliá accelerar lo procès legislatiu.
La reforma prevesiá tanben la recentralizacion dels poders que s’èran transferits a las regions entre 1997 e 2001, sustot en matèria de politica financièra e l’eliminacion de las províncias.
Lo “non” a ganhat amb près de vint ponches de percentatge subre l’“òc”.
Lo resultat es vist coma un nòu còp a la classa politica europèa, après lo Brexit. A Brussèlas òm cranh que la desbranda de Renzi permeta lo govèrn d’un movement populista, coma lo 5 Estelas, qu’es, de fach, lo ganhant del referendum.
Renzi es una figura politica que genèra fòrça polemicas e, justament, suscita pas gaire de consens. Venguèt president del conselh en 2014 sens passar per las urnas. En essent secretari general del Partit Democrata (PD) —encara o es— forcèt la demission del sieu confraire Enrico Letta.
Que prepausava la reforma que los italians an refusada?
La mesura principala de la reforma èra l’eliminacion de bicameralisme perfièch. La Constitucion actuala prevei lo meteis poder per las doas cambras. Dins aquel sens, las doas devon donar fisança al govèrn e pòdon presentar de mocions de censura. Las leis tanben las cal aprovar a la Cambra dels deputats e al Senat.
Se se foguèsse aprovat la reforma, lo senat auriá perdut de poders e seriá devengut una cambra de representacion territoriala qu'auriá passat de 315 membres a solament 100. Aital lo govèrn voliá accelerar lo procès legislatiu.
La reforma prevesiá tanben la recentralizacion dels poders que s’èran transferits a las regions entre 1997 e 2001, sustot en matèria de politica financièra e l’eliminacion de las províncias.
Articles relacionats
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Ja tenien pauca força las autonomias, e encara n'hi volia levar mai. A prende pel sac.
La refòrma levava tròp d'autonomia a las regions. Es una bona causa que sia pas passada. E per las cinc estelas, es estonant de legir que son "populistas". Per los seguir dempuèi de temps, me semblan mai una alternativa seriosa d'esquèrra qu'un partit oportunista. Aital las pagas dels deputats son donadas a d'iniciativas ciutadanas...
es curios que Mateo Renzi que parla francés e coneis doncas l'istoria de França aguèsse pas pensat au referendum constitucionau que faguèt de Gaulle (supression dau Senat e regionalizacion,) en 1969. Lo perdèt perque aviá anonciat que se lo non l'emportava, donariá sa demission, ço que faguèt; aguèsse pas dich aquo, belèu que li auriá agut un autre resultat, ço que comprenguèt aquela fina cadaula de Chirac que , quora faguét son referendum en 2005 s'engardét ben de dire que partiriá, Eu, èra de la raça deis arapedas
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari