#17 Avètz escrich : "L'objectiu de l'occitanisme es".....
Voliatz probablament dire : "Un dels objectius de qualques occitanistas es"....

#17 1) Siái segurament pas macronista !
2) Ai ma sensibilitat, me fau mas opinions. O avètz pas comprés encara ?
3) Lo problèma dals comentaris que podèm laissar sus un blòga es lo mème que lo dals SMS que mandem emb dau telefòna : la cara emb de la votz, adonc la sensibilitat e las nuanças, i son pas.
4) En un sol comentari, podèm pas fonsar chasca detalh : ne'n finiriam pas. Quò fai que riscatz sovent d'èstre jutjat a vista de nas, sans que lo monde vos conegon.
5) Condamnar un perpaus, amai siágue argumentat, aquò's lo drech de chascun. Mès lo condamnar sans esplicacions, coma fan bien de monde, aquò's un jutjament.
6) Semblariá que la sensibilitat maja dals comentaires e clicaires siágue de... "gaucha". Quò's causa d'acò que n'i a fòrça que clícon roge o ensúlton de fes, quand aquò lurs... sembla de "drecha". Endirectament, quò vòu dire que los... "pretenduts" drechistas, reaccionaris, faissistas (e autres qualificatius sota-entenduts o escupits dinc los comentaris), son pas los benvenguts per simpla suspicion enternautica collectiva. La caça es dovrida sus un blòga qu'es pas ges proprietat privada mès ben comun.
7) Constate despièi pro d'annadas que Jornalet es vengut lo liòc de l'entre-se, coma tant d'autres atalhièrs o liòcs de recòntres etiquetats "occitan". Sortètz un pauquenet de la pensada oficiala enternautica jornaletenca, e una sentença estandard prèsta d'utilizar vos tombarà dessús. Pièi vos secaràn sus lo còp ! Es aquò lo non-jutjament e l'umanitat de gaucha : un clanisme coma un autre que l'ignòra sa capacitat d'entolerença e d'estremisme.
I a de marrits profètas de pertot, de qué volètz... Las idèias de gaucha i son pas per quicòm : son mau representadas solament. Es per aquò que me mesfise de l'aparenta tolerença e de l'atitud siava dals gauchistas : pòdon se trasformar en vrais revolucionaris trenca-còls ! N'ai agut pro recontrat per o dire.
Mès la drecha es pas santa, ela, creseguetz pas : es ipocrita ! Fai las causas per darriès, la flamberja, aquò's pas mièlhs. O fai en còl blanc amai ! E dessolidariza, desumaniza tant e mai nòstre monde per l'i far reinar lo Diu argent de sa minoritat sans fe ni lei.
Enfin, tot aquò es maniqueian. Trovem de mièja-tencha tanben.

Per fin de tot còmpte, vautres que pensatz diferent (se çai ausatz vos espacejar), de quante biais se pausicionar per èstre entendut emb d'argumentacion e cortesiá, ço me faretz, quand en faça avètz de monde parciaus de lònga, en tota situacion e a tota epòca, coma que víron las endevenenças ?
E ben, me pausatz una bòna question ! Constate simplament que l'afecion dau dualisme (gaucha/drecha, roge/blanc, òi/non, ai rason/as tòrt) es pas mòrta. França dinc son ensems sembla que l'afecione. En mai d'un endividualisme culturau, ço me pense, aquela vision binària estrèma fai de tòrt au desbat democratica. Aquí onte lo monde, fai 50 ans, vos auriáun dich que mancatz pas d'eime e de mesura, duèi vos fan passar per fòl o faissista.
Pense que los politicians an participat d'enstaurar una situacion sociala e mentala qu'a fonsat las inegalitats, mès qu'en mai d'aquò fai dau "pensar diferent" una menaça per lurs enterèsses que son basats sus lo mainatjament de tot grope d'enfluença (comunautari, religiós, financièr, eca).
Los creba-bachàs coma ieu, que fan pas gaire d'ondadas, pasmens, ne'n fan pro per que lo mendre trebolament los desfavorize.
Fan parièr los elegits au nivèl de las comunas quand, per esemple, los pompièrs de lurs ròde se fan calhassar, tustar emb de martèls o de batas de besbòl. "Monde, s'es pas res passat, nòstra comuna tornarà a la vida normala. Veirem de reglar quò per la pedagogia. Es la pedagogia que nos desfauta. Devèm aumentar l'esfòrç sus la comunicacion e lo dialòga !"

A ! A ! A ! Son capables los tipes d'escusar de comportaments associaus e vergonhós per parar lurs enterèsses electoraus ! Sarà lèu la fauta dals pompièrs qu'auriáun pas degut sortir. E ben òi, emb d'aquel vestiment, de qué volètz, fan de provocacion los pompièrs !
Tot lo monde sap de qu'es un pompièr, de qu'es son rònle ! E i a de monde per lurs faire tòrt e, pièger, de monde bien plaçats per escusar queles comportaments e lurs autors ?
I a pas ges de situacion sociala que justifique lo tractament d'aqueles eròis de nòstre quotidian !

AI VERGONHA PER AQUELA REPUBLICA e per los ciutadans que tròvon d'escusas a tot amai a tot lo monde. La faussa democracia que vivèm a derresponsabilizat los endividús. Chascun vira l'aiga a son molin. Dinc parièiras endevenenças, escusar tot, dire de òi a tot, e finalament far passar la fiertat simpla, l'onestetat e lo civisme per una rigiditat gaireben reaccionària es signe de la pèrda de responsabilitat endividuala. Aquò mena los uns a se sentir totjorn victimas e escusables e los autres, autors e perdonaires. Segur qu'aquò faussa completament los rapòrts sociaus e la logica de foncionament collectiu.

Mès benlèu que los enternautas jornaletencs de marrida fe e autres caçaires d'emparcialitat los atraparàn estremistas amai "politicament encorrèctes" mos perpaus...

Se vei d'opinions de laïcitat radicala e d'autras de laïcitat moderada, en fàcia d'islamismes radicals o moderats. Las causas produsen les efeits, dins les dos sens, legitimament o pas.
Las radicalitats son pas intercompatiblas nimai compatiblas amb la republica del víver amassa, e la laïcitat es un bon guarda-fòl. Mès ont metre le cursor?

#15 dreita/esquèrra
La dreita es una vision individuala e l'esquèrra una vision collectiva o solidària.
L'objectiu de l'occitanisme es una presa de consciéncia collectiva d'una identitat collectiva.
Le ni dreita-ni esquèrra es una falsa neutralitat, a la Macron...
Amb aquò, cal estar liure e critic e non-manipulable.

Lo problema es pas de servir de pòrc, es de servir UNICAMENT de pòrc! Au Liceu de Brinhòlas, onte trabalhi e mangi esquasi cada jorn, i a de pòrc fòrça sovent, mai i a tambèn de peis cada jorn e la possibilitat de se compausar un assortiment de cruditats à volontat.
Avèm mai de 1300 personas que mànjon cada jorn, de tota confession...