Sabetz que m’interèssi fòrça aus mèdias. Atau l’aute jorn èi agut lo parat d’espiar lo finestron e de poder véser çò que’s debana deu costat de duas cadenas d’informacion continuda: BFM TV e C NEWS. E per astre, las èi podudas comparar suu medish subjècte: lo projècte d’autorota A69 entre Tolosa e Castras.

BFM TV, la coneishi pro plan, que l’espii quan soi en çò de la mair. Per çò de C NEWS, vesi pas a còps qu’extrèits sus la telaranha. Sabi qu’es suspausada estar una cadena de dreta extrèma, la tribuna d’Eric Zemmour, mes sovent çò que vesi mostra una varietat de convidats que son pas forçadament planvenguts endacòm mès.

Purmèr BFM. Se tractava de l’A69. Un reportatge pro factuau, pro long tanben, lavetz que lo servici public n’avèva pas encara francament parlat. An pres lo temps de desvolopar lo subjècte, un punt positiu per aqueste mèdia qu’estimi pas tròp de costuma.

Puèi C NEWS. Un còp acabat lo subjècte precedent: “Imigracion e delinquéncia” (sic, lol), èra l’emission 90 Minutes Info de Nelly Daynac. Estoi susprés de constatar a quin punt aquesta jornalista imita lo famós Pascal Praud (animator-estela de la cadena) dens sas actituds, sas mimicas e sa gestuala, en particular dambe sas clucas. Mes bon, es un detalh, benlèu es eth que l’imita a era.

Aquò dessús un reportatge tanben pro long suus ecologistas installats a la cabelha deus aubres, dambe entrevista e tot çò que cau. Mes l’emission 90 Minutes Info es un debat dambe convidats. E es aquò que truca.

En efèit, la purmèra convidada èra a favor deu projècte e pro esmalida contra los opausants, la dusau convidada èra a favor deu projècte, quan lo darrèr èra, eth, a favor deu projècte e tanben esmalit contra los opausants. Quin debat apassionant !

La purmèra convidada èra una collaboratritz de l’Incorrect, un jornau de dreta extrèma, que tornèc brembar que “lo projècte data pas d’ièr mes de vint ans”, en tot doblidar que, justament, lo chepic environamentau a plan cambiat dempuèi 2003. Sa malícia èra particularament dirigida contra los ecologistas “que viven pas suu lòc”, en tot saber que lo derèglament climatic es especific au país castrés.

La dusau èra una deputada deu partit Renaissance de Marsilha, que muishava son contentèr de çò que lo ministre Darmanin aja la bona responsa de cap au dangeroses activistas que vòlon pas que botar lo huèc de pertot.

Lo tresau, un joen jurista, regretava lo bon vielh temps quan l’Estat decidissèva de bastir çò que volèva on volèva sense de demandar a degun, e “tot lo monde èra content”. Benlèu èra tròp joen per conéisher lo Larzac, mes hasèva totun com se coneishèva quicòm.

Un còp aqueste “debat” acabat, cau díser que’m sentissèvi tot amortosit, coma s’avèvi recebut una patacada suu cap, la bohada un drin braca.

Pensèi purmèr a las mametas e aus papets qu’espian aquesta cadena en pensar i estar informats coma cau. Quan pensi que, estosse miaçada, se caleré bàter per C NEWS, au nom de la “libertat d’opinion”. Quin copacap.

Puèi me brembèi qu’aparteng a un miliardari, Vincent Bolloré, pròishe deu poder, e aquò me rassegurèc.