CAPÇALERA PAIS INVISIBLE

editorial

De convivéncia a l’occitana fàcia als conflictes socials a la francesa

Lo murtre de Nahel, un adolescent de 17 ans executat per un policièr dins la banlèga de París, a tornat a metre en evidéncia un conflicte social qu’existís de longa. Aqueste tragic eveniment nos mòstra un còp de mai que tot çò qu’an fach los successius govèrns franceses davant aquel pròblema capita mal.

Nahel èra un jovenòme que son sòmi èra venir mecanician. Representava una generacion de joves que demòran dins los nomenats HLM, de complèxes abitacionals que mancan sovent de servicis e d’infrastructuras dins las banlègas pauras ont la contrabanda e lo trafec de las drògas son ben installats. Dins aquel encastre, sos abitants son estigmatizats e patisson de contraròtles policièrs sistematics dins la mesfisança e la discriminacion. Seriá interessant de comparar quin percentatge de ciutadans franceses de primièra o de segonda generacion amb d’originas africanas son mai susceptibles d’èsser detenguts e escorcolhats. Cossí que siá, es evident que la majoritat dels abitants de las banlègas non considèran pas la polícia coma un servici public que lor servís; al contrari, mai que mai après la mòrt de Nahel, la veiràn probable coma una menaça o un enemic. Aquò, d’autre caire, noirís endacòm mai lo sosten a l’extrèma drecha. E aquò mena a mai de radicalizacion d’un costat e de l’autre, a de discorses d’asirança, al racisme d’un latz e al jihadisme de l’autre. Aquel efièch de bola de nèu lo cal arrestar sul pic.

La solucion magica l’avèm pas, mas cresèm que per començar d’i trabalhar es de besonh una bona analisi del problèma.

Los occitans, coma las autras minoritats que tanben patisson lo supremacisme francés dempuèi qualques sègles, coneissèm ben aquela estigmatizacion. Nos an mespresats, punits e umiliats fins al ponch de nos far renonciar a l’identitat nòstra. Encara a l’ora d’ara nos dison que l’usatge de la lenga nòstra metriá en perilh la Republica, quand es evident qu’es la Republica qu’a tuat l’usatge de la lenga nòstra. Dins un encastre ont la diversitat lingüisticoculturala es considerada coma un problèma, lo dialòg, lo respècte mutual, l’intercompreneson, la convivéncia e la tolerància son pas possibles.

Per tant, cresèm qu'impausar de restriccions e d’enebicions es totjorn mens productiu que promòure un apròchi inclusiu que permeta a las personas d’exprimir lor identitat culturala dins los limits del respècte dels dreches umans e de las valors democraticas. Sèm convencuts qu’amb una educacion interculturala dobèrta al dialòg e a l’egalitat de dreches e de las escasenças per totòm combatriam los estereotipes, la mesfisança e la polarizacion. La diversitat es pas un obstacle mas una riquesa que nos pòt far venir mai umans.

 

 

 

 

 

Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.

Comentaris


I a pas cap de comentari

Escriu un comentari sus aqueste article