Una chausa que me fai pensar. A-n un moment, la critica de çò que fan los autres pòt èsser un blocatge de tota iniciativa dins un mitan donat. Lo monde se pòt dire : "se descarcassar a far un projecte e veire de monde me tombar sus, es pas productieu". A que serv de faire de proposicions (a mai s'es benevòle) ?
Se es per aguer d'embestiaments, passar per un ringard, per un fòl..., tant val de ren far e de pas sortir de la massa. Per restar a la massa... poiriam dire. E lo monde novèl, van dire, atenciòun es un mitan que lo monde es susceptible ò un mitan que chada mot deu èsser ben pesat. I a de que èsser refregit.

Es coma lo combat en interne entre occitanistas e provençalistas/ gasconistas/ alvernistas, etc., lo monde s'en avisa pas que préner l'un e l'autre per cibla, fai mai de mal que de ben. Avem los que son atacats e que se sènton nafrats. Los que volran totjorn aguer lo darrier mòt ò que se sènton superiors. Ne'n finissem pas. Quora la risca de critica risca d'èsser tròp passionada, es a se descorar d'aver tota volentat.

Urosament i a los que vòlen far de chausas e qu'avànçan de son chamin. "Ben far e laissar dire" benlèu.

Es ben de s'en arrire de se. Permete de pilhar de recuu. Ben sovent lu occitans an una cultura de la derision e d'auto-decredibilisacion : "siam de galejaires, fem que la fèsta".
Siam capables de dire en toi : "vai t'en cagar a la vinha e rapòrta mi la clau" e de dire "òu colhon", "aqueu es un pebron", "u! mon viech...". Mas siam mens capables de parlar dau Prèmi Nobèl de Literatura 1904 Frederic Mistral e de citar Mirelha.

Es ben de plasentar coma es ben de se pilhar au seriós. Arthur Schopenhauer diia : "Tota veritat passa per tres etapas , primier es ridiculisada , après es violentament combatuda e enfin es acceptada coma una evidença".

La copia mòstra lo succès. Porriam dire alora : "lo GPO, sempre copiat, jamai egalat". Coma dins una pub i a gaire : "don't copy, innovate".

Julian,

De que mesclum parles ? Ieu t'ai solament citat :

* as dich que voales un "estat obrier" : s'aquò non es de comunisme alora non sabi coma lo cau sonar...
* as dich qu'après voales "ges d'estat quau que siágue" : s'aquò non es d'anarquisme alora non sabi coma lo cau sonar...

Ai legit la tièra de toi lu sòci dau voastre GOD, tra una boana part d'elu ai reconoissut de sòcis dau fòrum evocat. Ai toart ?

En aquesto fòrum una grana part dei sòcis fan part ò son simpatisants de moviments coma "Libertat Esquerra Revolucionària" ò "Anarem au Patac" e autres que son catalogats d'extrèma senèca. Ai toart ?

Se non, alora di-mi l'amic : dont fau un mesclum dei braves ? Dont serii pas clar en la mieu tèsta ?

Boan, mi parles de marxisme-leninisme e reconoisses que n'en siás un, minga problema. Lo programa marxista lo conoissi en li grani regas, bof... Fontan n'a fach una crítica sevèra. Ti convidi à lo lièger.

La revolucion russa ? A solament remplaçat l'imperialisme russo tsarista per l'imperialisme russo soviético, es tot. Ucraïna, Transcaucasia : volíon la sieu independença, mas lu bolshevics russos li an invadidi. Estaline a impauat en seguida la russificacion dei repúblicas e a anexat lu país baltes. Parli manco dei deportacions en Asia Centrala de toi lu coreans, chechèns, ingoshs, calmics, meshquèts, caracalpacs, tatars de Crimea e patin e cofin. Parlèm pas de China emé lu tibetencs e oïgors, ni dei Cmèrs Roges emé lu chams musulmans.

D'en pertot dont èron en plaça, lu poders comunistas an sistematicament menat de políticas opressivi, discriminanti e racistas à l'encontre dei pòbles minorisats.

responsa a 6

Julien as lo dreit d'èsser marxista leninista o çò que vòls ... la democracia "borgesa" te n'assegura lo dreit.
Te disi simplament coma Ciril que me sembla que la logica de ta pensada es l'aligada objectiva de l'estat francés e de son imperialisme ... e tròbi pas aquò risolièr o trufandièr (rapòrt a LOL)
Es mon dreit democratic de te o dire

God save America !
(sabi pas se Occitàni(k)a ne sortirà quicòm d'Americas ?)