Aimi mai que mai la monalisa. Es a mon gost. Me congosti de gostar la Mona Lisa, pas solament son sorire mas la color e la finesa de sa pèl. Una pèl daurada, doça , fina, fineta e d’uèlhs emmascaires. O ma Mona Lisa que t’aimi!
 
Aimi talamai la monalisa que per ieu es ben melhora que la belle de Fontenay. Agachar la Joconda me fa escalar al 7n cèl, engolir una padelada de monalisas plan rostidas me fa descrocar la luna!
 
Aimi talamai la monalisa que ne planti cada annada un carrat, un carrat bèl coma un estadi de fotbòl. N’i a qu’aiman la politica, d’autres lo rugbi, ieu pòdi ben aimar la politica, lo rugbi e la trufa monalisa, saique! Tre que las aguèri plantadas me clinèron de l’uèlh, me soriguèron e espeliguèron. Èran polidan aquelas trufas mai polidas que Mona Lisa.
 
Podètz dire çò que voldretz mas veire 500 monalisas que vos fan de l’uèlh e vos sorison, podètz dire çò que voldretz, aquò vos fa caud al còr, vòstre polset ne fa tifa-tafa! E somiavi ja a la polida recòlta que m’esperava!
 
Es aquí qu’una nuèch, gelèt. Gelèt una ora, pas mai, una ora a mens dètz . Lo matin quora anèri espinchar mas monalisas avián virat de l’uèlh. Las fuèlhas mocadas, geladas, èran totas negras. De veire una Mona Lisa amb la pèl passida es una pena. Adieu la recòlta de trufas per aqueste an!
 
Del temps que ieu plori mas monalisas, dins los supermercats de saconèls espèran: Monalisa o Bèla de mai, Amandina o Apollo, Carlòta o Julieta , Daisy o Bernadeta, Rosabèla o Ròsaval, tot aquò se val! Son de patanas , es tot!
 
Al moment de far cabussar lo saconet de trufas dins lo carreton, los crompaires se demandan pas: qual las a plantadas? qual a causit la mena? Dins quina tèrra? Cossí an escapat al gèl, a la grella o al mildió? Ensacadas sens rasics e sens fuelhum son benlèu per el de fruches que se culhisson suls arbres coma de pomas o de cerièras!
 
Alara, perqué causir una saqueta de Monalisa puslèu qu’una de Ròsaval? Es que lo remembre del retrach de la Mona Lisa, de la Joconda trèva, sens o saber, dins lo cap dels crompaires del supermercat? Qual sap?
 
Ai perdut mas monalisas, mas servarai per totjorn lo sorire embelinaire e l’agach enfachinaire de la Joconda!
 
 
 
André Clement

 
 
 
 


 

---

Partejatz lo confinament amb la rèsta de legeires

Encoratjam nòstres legeires a nos mandar de tèxtes, de vidèos, d’imatges o d’àudios sus lors idèas de passar lo confinament. De partejar aqueles moments entre totes nos ajudarà a nos donar d’idèas los unes als autres, e nos coneisserem un pauc melhor.
        
    

fffff		fffff
	Cronicas de l'embarrament A l’iniciativa de sos legeires, Jornalet prepausa de mandar regularament la cronica d’un embarrament. Aquela cronica pòt èsser ficcionala o a mièjas reala, mas es una convidacion a un exercici literari. Daissatz  vòstra imaginacion s’exprimir en una lenga trabalhada, rafinada, afogada. I podètz apondre un imatge. Los tèxtes seràn publicats regularament dins la seccion “Cronicas de l’embarrament”. Escrivètz a info@jornalet...

 
        
    

fffff		fffff		fffff
	Lo confinament dels legeires de Jornalet
			Sès confinat a l’ostal? As, totun, de connexion a Internet? As de bonas idèas per passar lo temps? Jornalet demanda a sos legeires que partegen lors idèas e lor vida en confinament amb un messatge de tèxt, una fòto, un vidèo, un àudio o qué que siá que se pòsca publicar en linha e partejar amb los autres legeires. As bastit un castèl de carton pels enfants? Fas d’escalada dins la cosina? As organizat un concèrt per videoconferéncia? Tenes una vida sociala sus las fenèstras o los balcons? Fas d’espòrt a l’ostal? As de bons libres a nos recomandar? De bonas idèas per èsser tostemps de bona umor?
	Manda tos documents a info@jornale... Convivéncia e paratge en confinament.