Aquestes jorns avèm vist coma un grop de pression, aparentament sorgit de la societat civila, fa campanha contra los progrèsses dels encastres lingüistic e d’autogovèrn dins l’illa de Corsega. Un grop misteriós, autonomenat France-Corse, e qu’assegura representar la majoritat sociala de l’illa sens cap de pròva ni evidéncia, fa lo Caval de Tròia del centralisme francés mai degalhat per torpilhar la normalizacion politica e culturala còrsa. Evidentament, lo grop profiècha de la caissa de ressonança de qualques mèdias: qualques unes perque son acritics e d’autres perque an encara la mapa exagonala dins lo cap.
 
Lo jacobinisme francés del sègle XXI adoptarà, de mai en mai, aquela estrategia^[1]. La repression politica e policièra son pas viablas dins una societat modèrna dintre l’encastre europèu. Per arrestar lo progrès democratic dels dreches collectius, apareisseràn de grops “civics” que reclamaràn una defensa de lors dreches individuals en se basant sus las valors republicanas e en pretendent èsser los pòrtavoses de la majoritat sociala. En Occitània, de fach, se passèt ja quicòm de similar quand un Movement Republican de Salvacion Publica, que sembla qu’èra un “movement unipersonal”, denoncièt l’installacion dels panèls bilingües en occitan e francés a Vilanòva de Magalona (Montpelhierenc). Avisem-nos de la tactica: un ciutadan reclama que se retire un panèl aprovat per una majoritat perque a el, personalament, aquò l’embarrassa. Coma totjorn, la menaça es de plaçar los dreches individuals al dessús dels dreches collectius.
 
Davant aquela situacion, cal far doas reflexions. D’un costat aqueles sectors ultraconservators e reaccionaris se mobilizan perque los movements de las nacions minorizadas progrèssan dins l’estat francés. D’Occitània a Bretanha e d’Alsàcia a Corsega, las lengas e las culturas minorizadas ganhan de terren. Aquò es bon. Mas cal far atencion, e aquí fasèm l’autra reflexion: cal trabalhar per èsser preparats, cal aver d’arguments per refutar amb rigor los arguments de nòstres adversaris e cal, sustot, mai de pedagogia mediatica e politica per minimizar l’impacte potencial d’aqueles gropets jacobins.





_____
^[1] Sabèm ben que lo “jacobinisme” inicial dels primièrs ans del Periòde Revolucionari foguèt pas tant escur, ja que preconizava en teoria la democracia dirècta. Robèrt Lafont o ramenta dins son òbra. Mas dins l’estat francés, lo “jacobinisme” devenguèt lèu-lèu retrograd e, de 1793 enlà, derivèt definitivament vèrs lo centralisme e la repression de las lengas minorizadas.