CAPÇALERA PAIS INVISIBLE

editorial

Totes a Montpelhièr!

Lo 24 d’octòbre que ven tot l’occitanisme es cridat a la manifestacion Anem Òc, qu’ongan prendrà la vila de Montpelhièr coma epicentre del nòstre movement nacional. La vila lengadociana non solament serà lo centre de la manifestacion tradicionala, mas aculhirà tanplan una seguida d’activitats politicas, culturalas e socialas que teisseràn de nòvas relacions e refortiràn la creissenta conscientizacion occitana. Los occitanistas avèm, malastrosament, plan paucas escasenças de nos rescontrar personalament, de far de coneissenças e de metre d’avises en comun. Aquò a fach que, istoricament, lo nòstre movement siá estat un movement atomizat, desvertebrat, sens cap de coesion e subjècte a la scission. Alavetz, es fòrça important d’i participar per prene lo vam, la fòrça e l’energia necessàrias per manténer viu l’occitanisme dins totas las vilas del país.
 
Qualque entitat a anonciat sa volontat de participar pas a aquela manifestacion. Argumentan de rasons de forma e non pas de fons. Aquela posicion es, naturalament, plan respectabla, e mai se nosautres la partejam pas. Los occitanistas, coma disiam adès, sèm subjèctes a la division intèrna, coma se passa dins la majoritat dels movements politics de caractèr minoritari. Cal, doncas, identificar e trabalhar per refortir çò que nos jonh e marginalizar çò que nos devesís. E qu’es aquò, çò que nos jonh? Nos jonh lo pus petit comun denominador de l’occitanisme, qu’es pas autra causa que l’amor pel país, la defensa de la nòstra cultura e identitat, l’idèa nacionala occitana e lo besonh de dotar Occitània d’instruments politics e institucionals pròpris. A partir d’aicí, i a de diferéncias divèrsas: d’unes son de drecha e d’autres d’esquèrra, d’unes se vòlon focalizar sus la lucha politica e d’autres sus la lucha culturala, d’unes son partisans de pachar amb los partits franceses e d’autres d’o far pas, d’unes preferisson Tolosa e d’autres Pau, Bordèu, Lemòtges, Marselha o Montpelhièr. Tot aquò enriquís lo movement, mas pòt pas èsser la causa de sas funeralhas. Cal evitar de confondre los tèrmes discordança, qu’es legitima e necessària, amb division, qu’es una poison mortala.
 
En consequéncia, Jornalet fa una crida a quitar las diferéncias, sovent de caractèr mendre mas maximalizadas a causa de la seculara tendéncia a l’atomizacion, e a participar massissament a la manifestacion del 24 d’octòbre. Una participacion granda, festiva, populara e democratica serà exactament çò que chepicarà mai los jacobins de mentalitat exagonala. Per contra, la division del movement es çò que mai lor fariá plaser. Alavetz, la causida es aisida: se volèm satisfar los jacobins o s’o volèm pas far? Vesèm-nos, doncas, a Montpelhièr. Anem Òc!

Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.

Comentaris

Matiàs Carcà
31.

#29 Mercé de me respondre amb tan de largesa.
Lo concors es dubèrt, cal inventar una novèla manièra d'èsser amassa, que siá pas la "nacion".
O ben cal inventar un sens de la nacionalitat que siá pas pus lo del passat.
De manièra plan diferenta es benlèu çò que Catalonha es a inventar. Mas de países coma Bolívia e sa Revolucion democratica van encara mai luenh, en creant un ciutadanetat unica compatibla amb una identitat nacionala pluriala.
Sèm pas Catalohna o Bolívia, çò disètz e avètz rason, mas aquò nos empacha pas d'agachar e de s'inspirar de çò que s'i passa per nos tornar inventar.
Es per aquò far que ieu, manifestarai lo 24.

  • 9
  • 0
Felip Martèl Montpelhier
30.

#26 Melania, sias trop bona amb los animaus :-)

  • 2
  • 2
Felip Martèl Montpelhier
29.

#28 OK : ai pres una rescorcha, car començavo d'estre long. Parlar puslèu de la societat de la zona occitanofona ? de la societat dau Miegjorn ? Es dau mond que vivon sus aquel espaci que parlam. Me sembla que se pot pausar coma ipotèsi que la societat que li parlam es aquela qu'es concernaa (potencialament o non) per la lenga que practicam (sens eissubliar las diasporas, parisenca o autras). Aquo definis un espaci que despassa los limits dau locau , dau regionau, dau provinciau, en rompeüra amb las delimitacions acceptaas per lo sistèma francés. Mas la question de la denominacion d'aqueste espaci, dau mond que l'i vivon e dau sens que produtz aquela denominacion s'amerita efectivament un debat. Per ieu, se tracha pas d'una "nacion" d'abord que reconoisso pas la validitat dau concepte de nacion. Lo Papet Mistral parlava de nacionalitat. Coma trobar un terme a l'un cop descriptiu e neutre ? Lo concors es dubèrt.

  • 6
  • 3
Matiàs Carcà
28.

Senher Martel es coma totjorn just e de bon conselh.
Una chicana çò pendent. Parlatz de "societat occitana " que sa realitat nos empachariá de defendre un "nacionalisme" (soi d'acòrdi) mas aquò, parlar de "societat occitana" es adeja un presupausat nacionalista, la realitat sociologica d'auto identificacion de la majoritat de la "societat occitana" es sustot francesa. Alara facia a aquela contradiccion, lo debat me sembla tras que necessari.

  • 1
  • 0
Matiàs Carcà
27.

Senher Martel es coma totjorn just e de bon conselh.
Una chicana çò pendent. Parlatz de "societat occitana " que sa realitat nos empachariá de defendre un "nacionalisme" (soi d'acòrdi) mas aquò, parlar de "societat occitana" es adeja un presupausat nacionalista, la realitat sociologica d'auto identificacion de la majoritat de la "societat occitana" es sustot francesa. Alara facia a aquela contradiccion, lo debat me sembla tras que necessari.

  • 3
  • 1

Escriu un comentari sus aqueste article