CAPÇALERA PAIS INVISIBLE

entrevista

«Molière faguèt sas primièras pèças a Besièrs, es aquí qu’aprenguèt a far la comèdia, al contacte del pòble occitan»

Responsable iconografic del projècte Molière Face Sud

Alexandre Pesson es lo responsable iconografic del projècte “Molière Face Sud”, creat pel Teatre de la Carrièra e la Fabrique Sauvage
Alexandre Pesson es lo responsable iconografic del projècte “Molière Face Sud”, creat pel Teatre de la Carrièra e la Fabrique Sauvage

Totas mas passions se son fusionadas dins los estudis d’occitan Claudi Alranq me presentèt lo projècte montat pel Teatre de la Carrièra e la Fabrique Sauvage 'Molière Face Sud' es una pèça de teatre e una exposicion que presenta d’illustracions del passatge de Molière en Occitània L’annada 2022 es l’annada Molière, la cal pas mancar!


Parlam amb lo responsable iconografic del projècte Molière Face Sud, creat pel Teatre de la Carrièra e la Fabrique Sauvage.


 
 
 
 
Alexandre, te pòdes presentar en qualques frasas a nòstres legeires?
 
M’apèli Alexandre Pesson, soi de Pesenàs mas demòri d’aqueste moment a Carcassona, ont alestissi lo concors de professor de las escòlas bilinguas dins l’ensenhament public.
 
 
Quora e cossí rescontrères la lenga e la cultura occitanas?
 
Me soi totjorn interessat a l’occitan dempuèi pichon. L’ausissiái regularament a Pesenàs, sus Ràdio Lengadòc e dins la vida vidanta. Fa qualques annadas d’aquò, decidiguèri de tornar als estudis per far lo regent bilingüe, çò qu’èra ma tòca primièra. L’anglés m’interessava mas me semblava tròp complicat, m’entresenhèri e descobriguèri qu’aquò se podiá far en occitan. Me diguèri que èra aquela via que deviái sègre. A dich de m’i interessar, cabussèri dedins e aquò venguèt una passion vertadièra. A mai, me soi totjorn interessat a la cultura locala, al patrimòni. Totas mas passions se son fusionadas dins los estudis d’occitan.
 
 
Quora decidiguères de te lançar dins d’estudis universitaris a la facultat de Montpelhièr?
 
Pels estudis superiors, m’èri d’en primièr dirigit devèrs las sciéncias mas poguèri pas anar tròp luènh, que me calguèt trabalhar. Mas en 2017, decidiguèri de me lançar dins la licéncia d’occitan perque sabiái que i aviá fòrça possibilitats e que poiriái realizar mon sòmi de venir regent. Aviái pas l’occitan coma lenga mairala mas quand dintrèri dins lo departament d’occitan de l’universitat rescontrèri de professors fòrça serioses, coma Maria Joana Verny, que m’ajudèron a superar las dificultats. Mercés a lors encoratjaments, me permetèron de plan capitar los estudis e d’aumentar ma passion per l’occitan, çò qu’èra pas simple a l’atge de 40 ans, engatjat dins la vida activa amb dos enfants.
 
 
As participat, amb una còla d’afogats, a fargar un projècte a prepaus Molière :  nos en pòdes dire un pauc mai?
 
Soi tanben colleccionaire de sagèls e de cartas postalas, e president del Cercle dels Colleccionaires de Pesenàs. Ai escrich un libre, Le Piscénois pendant la Grande Guerre. Banhar dins aquel mitan m’a permés de rescontrar Claudi Alranq, lo fondador del Teatre de la Carrièra, que s’es fisat de ieu, de mas competéncias de colleccionaire de cartas postalas e d’organizaire de mòstras. E doncas es el que me presentèt lo projècte montat pel Teatre de la Carrièra e la Fabrique Sauvage. Soi vengut lo responsable iconografic del projècte.
 
 
E justament, nos pòdes parlar mai en detalh d’aquel projècte?
 
Lo projècte se ditz “Molière face Sud” (Molière fàcia Sud) perque ongan festejam l’anniversari dels 400 ans de la naissença del mai celèbre autor francés de comèdia. Pr’aquò, sabèm que Molière viatgèt dins lo sud, de Bordèu a Tarascon entre 1642 e 1657, del temps qu’èra jove, abans d’èsser conegut a Versalhas. De 20 ans a 32 ans, faguèt una mena de viatge iniciatic, per çò que coneguèt los carnavals e las fèstas del sud de França, rescontrèt benlèu Godolin e de poètas occitans. Lo rescontre amb Godolin es fòrça probable mas pas atestat, per contra amb d’autres, aquò es segur. Vos caldriá entrevistar Claudi Alranq per ne saber mai sus aquò! Mas lo fach que farguèt sa mentalitat, tot l’esperit de son òbra dins lo sud de frança, es pas un mite. Molière faguèt sas primièras pèças a Besièrs, es aquí qu’aprenguèt a far la comèdia, al contacte del pòble occitan. Es una istòria amagada per l’istòria oficiala de França. Molière e sa memòria son demoradas plan vivas a Pesenàs, e fins aquestas darrièras annadas, los vièlhs contavan encara d’istorias qu’avián ausidas de lors rèires. Uèi aquò s’es perdut mas tot es estat consignat dins los libres. Lo projècte es destinat a far conéisser aquela istòria esconduda. Concretament, se declina en quatre elements: un roman de Claudi Alranq, Au Sud de Molière, una conferéncia teatralizada, Molière Face Sud, una pèça de teatre e una expausicion que ne soi lo responsable e producha amb l’ajuda del CIRDÒC-Institut de Cultura, que presenta d’illustracions del passatge de Molière dins lo sud (ai una banca d’imatges fòrça garnida) e de dessenhs de Gérard Garcia. Cal notar enfin que la lenga occitana aurà sa plaça pertot, amb lo francés, per tocar totes los publics, coma dins totes los projèctes de Claudi Alranq. Totas las vilas qu’o desiran pòdon aculhir lo projècte dins son ensemble. L’annada 2022 es l’annada Molière, la cal pas mancar!

Molière e sa memòria son demoradas plan vivas a Pesenàs, e fins aquestas darrièras annadas, los vièlhs contavan encara d’istorias qu’avián ausidas de lors rèires
Molière e sa memòria son demoradas plan vivas a Pesenàs, e fins aquestas darrièras annadas, los vièlhs contavan encara d’istorias qu’avián ausidas de lors rèires

Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.

Comentaris

Pesson Pesenàs
4.

#1
Adissiatz Patric Sauzet,

Es un onor de poder respondre a vòstre comentari. De segur, legiguèri uèi l'article que m'avètz mandat e donca convidi totes los legeires a prene coneissença d'aquel estudi.
Coma o me prepausatz, ai ja retengudas quaques citacions que me poirián servir per aquela "annada Molière"
Per lo plaser, vaquí un pichòt extrèit de Monsieur de Pourceaugnac, scèna VII :


Lucette :
"Que te boli, infame ! Tu fas semblan de nou me pas
counouysse, et nou rougisses pas, impudent que tu sios,
tu ne rougisses pas de me beyre ? Nou sabi pas, Moussur,
saquos bous dont m'an dit que bouillo espousa la fillo ;
may yeu bous declari que yeu soun sa fenno, et que y a
set ans, Moussur, qu'en passan à Pezenas el auguet
l'adresse dambé sas mignardisos, commo sap tapla fayre,
de me gaigna lou cor, et m'oubligel pra quel mouyen à ly
douna la ma per l'espousa."

Ben coralament
Alexandre Pesson

  • 0
  • 0
Pesson Pesenàs, Carcassona
3.

#1
Adissiatz Patric Sauzet,

Es un onor de poder respondre a vòstre comentari. De segur, legiguèri uèi l'article que m'avètz mandat e donca convidi totes los legeires a prene coneissença d'aquel estudi.
Coma o me prepausatz, ai ja retengudas quaques citacions que me poirián servir per aquela "annada Molière"
Per lo plaser, vaquí un pichòt extrèit de Monsieur de Pourceaugnac, scèna VII :


Lucette :
"Que te boli, infame ! Tu fas semblan de nou me pas
counouysse, et nou rougisses pas, impudent que tu sios,
tu ne rougisses pas de me beyre ? Nou sabi pas, Moussur,
saquos bous dont m'an dit que bouillo espousa la fillo ;
may yeu bous declari que yeu soun sa fenno, et que y a
set ans, Moussur, qu'en passan à Pezenas el auguet
l'adresse dambé sas mignardisos, commo sap tapla fayre,
de me gaigna lou cor, et m'oubligel pra quel mouyen à ly
douna la ma per l'espousa."

Ben coralament
Alexandre Pesson

  • 7
  • 0
Nicòla Tolosa
2.

Legir tanben sus aquel sicut lo numerò especial de « La Revue du Tarn » manejat per Claudi ALRANC
« Molière et le Tarn » publicat lo 19 de genièr.

  • 10
  • 0
Patrick Sauzet Tolosa
1.

Adieu Alexandre ...
excellenta idèa de parlar juntament de l'occitan e de Molière. A Pesenàs mai que mai evidentament, ont s'albora en magestat l'estatua de Luceta, la "fencha Gascona" !
Pensi pas (es un debat amb mon amic Claudi Assemat..) que Molière siá estat una mena de pre-occitanista o d'afogat per principi del multilingüisme. Mas es important de percebre que l'occitan per el apareissiá naturalament coma una lenga (e pas coma un borbolh de 10 000 pateses). Sonava aquela lenga "gascon" coma se fasiá dins son temps. Demòra el, MOlière, clarament un autor francés, parisenc e mai versalhés, e los enjòcs de son escritura son franceses, parisencs e versalheses (e d'un autra costat son universals a causa de la fòrça de l'òbra). Mas l'occitan es dins l'orizont cultural de Molière coma una autra lenga, pas a l'auçada evidentament del francés qu'èra d'aquel temps a s'impausar coma lenga dominanta en Euròpa e delai, mas pas ni mai sens interès, sens gaubi e sens encant. Sèm abans lo negacionisme republican de la guèrra als pateses.

Me permeti de donar un ligam cap a un article qu'ai consacrat a l'occitan de Molière : https://hal.archives-ouvertes.fr/hal-02275774v2/document

se vos pòt servir dins la promocion de Pesenàs e de l'occitan ...

Ben coralament
Patric Sauzet

  • 20
  • 0

Escriu un comentari sus aqueste article