Malgrat que dempuèi la primièra descobèrta d’una exoplaneta pendent los ans 1990 (un tipe de planeta situada en defòra del Sistèma Solar e ont i poiriá aver de vida), l’avançada de l’astrofisica siá estada granda, las descobèrta e confirmacion scientificas d’aiga sus una d’aquelas planetas s’èran pas encara fachas fins ara.
 
Es sus la planeta K2-18b, situada a 111 ans lutz de la Tèrra, que d’astrofisicians confirmèron que i a de vapor d’aiga dins son atmosfèra e que per ansin, çò de mai segur, es que tanben i aja de pluèjas, un fach pas encara demostrat scientificament.
 
La trobalha se produguèt en 2016 per una còla de l’Institut de Recèrca d’Exoplanetas de l’universitat quebequesa de Montréal, dirigida per Bjorn Benneke. Ça que la, los astrofisicians volguèron poder afirmar al 100% qu’aquela descobèrta èra totalament vertadièra e pas solament una impression.
 
E estudièron amb de nòvas tecnologias aquela exoplaneta. Aital, K2-18b es fins a nou còps mai massissa que la Tèrra e se tròba dins la nomenada region abitabla de l’estela d’aquel sistèma solar. Malgrat que l’estela siá plan mai pichona que lo Solelh, la situacion de K2-18b es comparabla amb la de la Tèrra, e doncas aquela planeta recep de son estela la mateissa energia que la Planeta Blava ne recep del Solelh.
 
D’aiga condensada
 
Foguèt alavetz que sorgiguèt l’escasença que i aguèsse d’aiga condensada dins son atmosfèra. E foguèt descobèrt que la planeta aviá un cicle que condensa l’aiga en nívols e pluèja. Aquò foguèt confirmat scientificament en tot amassar fins a 8 tipes diferents d’analisis de K2-18b. (Legissètz la seguida)









 

---

Aqueste article es  publicat dins Sapiéncia, la revista occitana de divulgacion scientifica, amb la quala Jornalet a un acòrdi de cooperacion. Podètz legir l'article entièr aicí.