Actualitats
Itàlia: espelida de l’Archipèla de las Sardas contra l’ultradrecha
Lo movement ten de mai en mai de seguidors que vòlon cambiar Itàlia per daissar endarrièr “la sason del faissopopulisme sobeiranista”
De milièrs de personas se recampèron diluns passat a Modena per protestar contra lo cap de la Liga Matteo Salvini. Sens cap de drapèl ni bandièra ni bandeiròla, los manifestants portavan pas que lo dessenh d’una sarda, simbòl d’un nòu movement ciutadan nascut suls rets socials.
La manifestacion aviá començat davant la sinagòga de la vila, mas lo nombre d’aderents venguèt fòrça pus grand que previst e deguèron menar l’acamp sus la plaça principala de la vila. Aquí, una molonada portant de sardas, de parapluèjas, d’afichas ironicas contra Salvini, protestèron pacificament en cantant la cançon Bella ciao, un imne de la resisténcia italiana al faissisme.
L’idèa de se recampar davant la sinagòga èra un simbòl de solidaritat amb la senatritz Liliana Segre, subreviventa de la Shoah qu’ara es forçada de viure amb una escòrta après que de grops ultradrechistas l’an secutada e menaçada. De mençonar que Segre es a l’iniciativa d’una comission parlamentària italiana contra lo racisme e l’antisemitisme rebutada per la Liga.
“Las sardas, quand se mobilizan totes ensems, son capables de véncer quitament una làmia”
Nomenat l’Archipèla de las Sardinas, lo movement ten de mai en mai de seguidors que vòlon “cambiar Itàlia per la rendre mai justa, mai sostenibla, mai desvolopada e mai liura, en virant l’esquina a la sason del faissopopulisme sobeiranista”. Se nomenan sardas car se considèran coma de peisses pichons e muts que solets pòdon pas far grand causa, mas que, quand se mobilizan totes ensems, son capables de véncer quitament una làmia.
La manifestacion reüssida de Modena èra l’acte dos, après un acamp que se convoquèt quatre jorns abans a Bolonha, a l’ocasion tanben d’una vesita de Matteo Salvini. Aquel jorn, jol lèma “Bolonha es pas la Liga” se reüniguèron 5000 personas.
“L’enjòc qu’avèm lançat a Bolonha es de nos tresmudar de leons de clavièr en sardas realas”, çò diguèt un dels organizaires de la protèsta als mèdias locals. “Quant de temps fasiá que lo mond participavan pas a una manifestacion per carrièras? Quant de mond critivacan e fasián pas res? Nòstre messatge es positiu. Voliam arribar al còr de las gents e dire: «Tu, que te planhes, que fas per arrestar tot aquò?»”
Los organizaires dison de longa que lor movement es completament al marge dels partits politics. “La plaça de las sardas demòstra que i a un besonh de mobilizacion demest los ciutadans que los partits d’esquèrra pòdon pas satisfar”, çò disiá dins una entrevista sus Il Quotidiano lo politològ Massimiliano Panarari.
La manifestacion aviá començat davant la sinagòga de la vila, mas lo nombre d’aderents venguèt fòrça pus grand que previst e deguèron menar l’acamp sus la plaça principala de la vila. Aquí, una molonada portant de sardas, de parapluèjas, d’afichas ironicas contra Salvini, protestèron pacificament en cantant la cançon Bella ciao, un imne de la resisténcia italiana al faissisme.
L’idèa de se recampar davant la sinagòga èra un simbòl de solidaritat amb la senatritz Liliana Segre, subreviventa de la Shoah qu’ara es forçada de viure amb una escòrta après que de grops ultradrechistas l’an secutada e menaçada. De mençonar que Segre es a l’iniciativa d’una comission parlamentària italiana contra lo racisme e l’antisemitisme rebutada per la Liga.
“Las sardas, quand se mobilizan totes ensems, son capables de véncer quitament una làmia”
Nomenat l’Archipèla de las Sardinas, lo movement ten de mai en mai de seguidors que vòlon “cambiar Itàlia per la rendre mai justa, mai sostenibla, mai desvolopada e mai liura, en virant l’esquina a la sason del faissopopulisme sobeiranista”. Se nomenan sardas car se considèran coma de peisses pichons e muts que solets pòdon pas far grand causa, mas que, quand se mobilizan totes ensems, son capables de véncer quitament una làmia.
La manifestacion reüssida de Modena èra l’acte dos, après un acamp que se convoquèt quatre jorns abans a Bolonha, a l’ocasion tanben d’una vesita de Matteo Salvini. Aquel jorn, jol lèma “Bolonha es pas la Liga” se reüniguèron 5000 personas.
“L’enjòc qu’avèm lançat a Bolonha es de nos tresmudar de leons de clavièr en sardas realas”, çò diguèt un dels organizaires de la protèsta als mèdias locals. “Quant de temps fasiá que lo mond participavan pas a una manifestacion per carrièras? Quant de mond critivacan e fasián pas res? Nòstre messatge es positiu. Voliam arribar al còr de las gents e dire: «Tu, que te planhes, que fas per arrestar tot aquò?»”
Los organizaires dison de longa que lor movement es completament al marge dels partits politics. “La plaça de las sardas demòstra que i a un besonh de mobilizacion demest los ciutadans que los partits d’esquèrra pòdon pas satisfar”, çò disiá dins una entrevista sus Il Quotidiano lo politològ Massimiliano Panarari.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
I a pas cap de comentari
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari