Actualitats
Un marrit nom
Una còla d’arqueològs neerlandeses, dirigida per Jan Z. Van Rookhuijzen, demanda de cambiar lo nom del Partenon pr’amor que nos enganariam totes quand lo disèm. Son nom vertadièr seriá l’Ecatompedon
Fa mai de 2500 ans que lo temple principal que i a sus l’Acropòli d’Atenas es conegut coma lo Partenon. Ara, una còla d’arqueològs neerlandeses, dirigida per Jan Z. Van Rookhuijzen, demanda de li cambiar (tornarmai) lo nom pr’amor que nos enganariam totes quand lo disèm. Son nom vertadièr seriá un autre: l’Ecatompedon.
Segon aquela còla, l’Ecatompedon seriá lo nom del temple que los abitants d’Atenas utilizavan normalament per lo sonar. Après l’arribada dels romans, los europèus aurián començat d’apelar aquel temple Partenon pr’amor qu’èra lo temple d’Atena Partenos. E lo nom de la divessa auriá entraïnat lo cambiament de nom.
Totun, van Rookhuijzen, de l’Universitat d’Utrecht, publiquèt fa gaire un article dins l’American Journal of Archaeology ont demanèt tornar a ne cambiar lo nom per poder aital lo nomenar d’una manièra corrècta, coma o fasián los ancians abitants d’Atenas. De contunhar de lo nomenar Partenon doncas, seriá, segon aquel cercaire, s’enganar.
“L’origina d’aquel nom (Partenon) poiriá èsser un escrich del sègle V abans lo Crist, que descriu los tresaurs que i aviá dedins, çò confirmèt van Rookhuijzen. Mas es sonque lo nom d’un autre temple, al costat del temple d’Ecatompedon, del Pronaos, de l’Opistodomos e de l’Arcaion Naos”.
Segon lo cercaire, lo Partenon seriá puslèu la sala situada a l’oèst del temple e que coneissèm totes uèi amb lo nom d’Erecteion. E i auriá mai d’una pròva arqueologica e literaria per o demostrar.
Ecatompedon, lo nom que van Rookhijzen demana d’emplegar ara, es un mot grèc que vòl dire “lo temple dels cent pès”. E aquò es çò que mesura sa sala principala. Partenon, d’un autre costat, vòl dire “Temple de las Verges”. E la bastida coneguda coma Erecteion ten mai d’una femna en pèira, las Cariatidas.
Per ansin, lo nom de Partenon utilizat per parlar de la sala ont i aviá los tresaurs dedicats a Atena Partenos auriá per origina aquela epòca. E après identificar l’Erecteion coma lo Partenon, tot auriá un sens mai clar. (Legissètz la seguida)
Aqueste article es publicat dins Sapiéncia, la revista occitana de divulgacion scientifica, amb la quala Jornalet a un acòrdi de cooperacion. Podètz legir l'article entièr aicí.
Segon aquela còla, l’Ecatompedon seriá lo nom del temple que los abitants d’Atenas utilizavan normalament per lo sonar. Après l’arribada dels romans, los europèus aurián començat d’apelar aquel temple Partenon pr’amor qu’èra lo temple d’Atena Partenos. E lo nom de la divessa auriá entraïnat lo cambiament de nom.
Totun, van Rookhuijzen, de l’Universitat d’Utrecht, publiquèt fa gaire un article dins l’American Journal of Archaeology ont demanèt tornar a ne cambiar lo nom per poder aital lo nomenar d’una manièra corrècta, coma o fasián los ancians abitants d’Atenas. De contunhar de lo nomenar Partenon doncas, seriá, segon aquel cercaire, s’enganar.
“L’origina d’aquel nom (Partenon) poiriá èsser un escrich del sègle V abans lo Crist, que descriu los tresaurs que i aviá dedins, çò confirmèt van Rookhuijzen. Mas es sonque lo nom d’un autre temple, al costat del temple d’Ecatompedon, del Pronaos, de l’Opistodomos e de l’Arcaion Naos”.
Segon lo cercaire, lo Partenon seriá puslèu la sala situada a l’oèst del temple e que coneissèm totes uèi amb lo nom d’Erecteion. E i auriá mai d’una pròva arqueologica e literaria per o demostrar.
Ecatompedon, lo nom que van Rookhijzen demana d’emplegar ara, es un mot grèc que vòl dire “lo temple dels cent pès”. E aquò es çò que mesura sa sala principala. Partenon, d’un autre costat, vòl dire “Temple de las Verges”. E la bastida coneguda coma Erecteion ten mai d’una femna en pèira, las Cariatidas.
Per ansin, lo nom de Partenon utilizat per parlar de la sala ont i aviá los tresaurs dedicats a Atena Partenos auriá per origina aquela epòca. E après identificar l’Erecteion coma lo Partenon, tot auriá un sens mai clar. (Legissètz la seguida)
Aqueste article es publicat dins Sapiéncia, la revista occitana de divulgacion scientifica, amb la quala Jornalet a un acòrdi de cooperacion. Podètz legir l'article entièr aicí.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
En plaça del Partenon, ara, la part en Òc !
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari