Actualitats
Una civilizacion misteriosa
La civilizacion de la Val d’Indus foguèt benlèu tan vielha coma la d’Egipte o Mesopotamia
L’eurocentrisme istoric es una concepcion marrida de l’istòria que sonque vòl estudiar de manièra prigonda l’istòria dels païses europèus o dels que son pròches d’Euròpa; coma l’importància de l’istòria anciana de regions vesinas de nòstre continent, coma las civilizacions egipciana e del Pròche Orient.
Après fòrça annadas, lo vejaire istoric, per astre, comença de cambiar e, per ansin, l’istorian occidental comença d’agachar mai luènh: de civilizacions tanben estonantas, coma la de la Val d’Indus, la chinesa o encara la teotihuacaniana, venon d’èsser mai estudiadas. E l’arqueologia contunha d’ofrir de descobèrtas excepcionalas que confirman lor importància dins l’istòria de l’umanitat.
De vilas ancianas, capitalas d’una civilizacion susprenenta, coma la que i aguèt dins la val del flume Indus, çò es Mohenjo-Daro e Harappa, foguèron pas descobèrtas per l’arqueologia internacionala fins als ans 1921 e 1922. E aquò i ajudèt pas. Mas foguèt una civilizacion misteriosa de tipe urban que nasquèt aperaquí l’an 2350 abans lo Crist e que desapareguèt sonque sièis sègles pus tard. La causa es encara uèi lo jorn desconeguda.
Una civilizacion qu’aguèt coma territòri çò qu’uèi es Paquistan e Índia e benlèu tan vielha coma la d’Egipte o Mesopotamia. Mas i aviá encara d’autras vilas: Lotahl, Rangpur, Mehrgaj... Mai de 100 entre de vilas e vilatges e situadas entre los flumes Indus e Ganges.
Foguèt un empèri misteriós qu’aguèt totjorn un sistèma de bastiment arquitectonic comun: de carrièras largas de fins a 8 mètres talhadas en angle drech amb un sistèma d’aigatge plan desvolopat; l’igiène èra doncas plan importanta. A Mohenjo-Daro la pichona vila de la classe mai rica aviá encara una piscina e los ostals una sòrta de pati central cairat e una sala de banh pròpria...
Un comèrci internacional
L’istòria escricha d’aquelas vilas es pas encara uèi deschifrada. Sonque se sap qu’avián pas de palais. Alavetz, qui dirigissiá aquel empèri? D’escriches mesopotamians contemporanèus parlan del comèrci amb Melhuhha, una val (la d’Indus) que comercèt fòrça amb la vila de Susa (Elam), abans sa conquista pels sumerians. Lors abitants exportavan de clorita, prèp dels desèrts de Kavir e Lut, en mai de cornalina, lapislazuli e de turquesas. E o menavan tot amb de vaissèls fins a Oman e Magan (uèi lo jorn Bahrayn). (Legissètz la seguida)
Aqueste article es publicat dins Sapiéncia, la revista occitana de divulgacion scientifica, amb la quala Jornalet a un acòrdi de cooperacion. Podètz legir l'article entièr aicí.
Après fòrça annadas, lo vejaire istoric, per astre, comença de cambiar e, per ansin, l’istorian occidental comença d’agachar mai luènh: de civilizacions tanben estonantas, coma la de la Val d’Indus, la chinesa o encara la teotihuacaniana, venon d’èsser mai estudiadas. E l’arqueologia contunha d’ofrir de descobèrtas excepcionalas que confirman lor importància dins l’istòria de l’umanitat.
De vilas ancianas, capitalas d’una civilizacion susprenenta, coma la que i aguèt dins la val del flume Indus, çò es Mohenjo-Daro e Harappa, foguèron pas descobèrtas per l’arqueologia internacionala fins als ans 1921 e 1922. E aquò i ajudèt pas. Mas foguèt una civilizacion misteriosa de tipe urban que nasquèt aperaquí l’an 2350 abans lo Crist e que desapareguèt sonque sièis sègles pus tard. La causa es encara uèi lo jorn desconeguda.
Una civilizacion qu’aguèt coma territòri çò qu’uèi es Paquistan e Índia e benlèu tan vielha coma la d’Egipte o Mesopotamia. Mas i aviá encara d’autras vilas: Lotahl, Rangpur, Mehrgaj... Mai de 100 entre de vilas e vilatges e situadas entre los flumes Indus e Ganges.
Foguèt un empèri misteriós qu’aguèt totjorn un sistèma de bastiment arquitectonic comun: de carrièras largas de fins a 8 mètres talhadas en angle drech amb un sistèma d’aigatge plan desvolopat; l’igiène èra doncas plan importanta. A Mohenjo-Daro la pichona vila de la classe mai rica aviá encara una piscina e los ostals una sòrta de pati central cairat e una sala de banh pròpria...
Un comèrci internacional
L’istòria escricha d’aquelas vilas es pas encara uèi deschifrada. Sonque se sap qu’avián pas de palais. Alavetz, qui dirigissiá aquel empèri? D’escriches mesopotamians contemporanèus parlan del comèrci amb Melhuhha, una val (la d’Indus) que comercèt fòrça amb la vila de Susa (Elam), abans sa conquista pels sumerians. Lors abitants exportavan de clorita, prèp dels desèrts de Kavir e Lut, en mai de cornalina, lapislazuli e de turquesas. E o menavan tot amb de vaissèls fins a Oman e Magan (uèi lo jorn Bahrayn). (Legissètz la seguida)
Aqueste article es publicat dins Sapiéncia, la revista occitana de divulgacion scientifica, amb la quala Jornalet a un acòrdi de cooperacion. Podètz legir l'article entièr aicí.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#4 L'idèa que l'endreit foguèsse estat l'objècte d'una ataca nucleària me semble ridicula.
Primièrament, quina societat agent engimbrada una tecnologia aital seriá materialement passada fòra de tot "radar" arqueologic o textual a aqueste periòdi tant recuolat ?
Mas a la risca de rasonar per l'absurd, cossí las gents, per carrièra, coma o prenten mosrtrar lo document video que nos indicatz, aurián pogut èsser abausadas instantanèament per una explosion d'aquesta natura sense que las paretz a l'entorn d'elas non foguèssen estadas emportadas, se tenent sempre dreitas sense cap marca d'explosion de qué que siá ?
Los qu'an realizat aqueste document nos prenon per de mariòls, per d'amòris o per de ravits de la grèpia.
'Na possibilitat estranha per explicar la fin de quela ciutat de Mohenjo-Daro :
https://www.dailymotion.com/video/xzul40?syndication=273844 (4min05)
#2 S'agís non pas de cercat la vertat alhors, mas plan de cercar tot çò vertadièr, e d'o cercar pertot. S'agís mai que tot de questionar l'istòpria sense finalisme localista (granda especialitat, lo finalisme, del sinistre "Roman National Français"). Los pòbles que s'organizèron en societats urbanas e en civilizacions non o faguèron totes "per afaiçonar Euròpa", e tot çò bastidor non anonciava necessàriament Euròpa, ni mens encara Euròpa del Nòrd especificament.
S'agís donc non pas de nos denegar, mas sonque de quitar de se fintar tostemps exclusivament lo monilh. Aquò deuriá parlar clar a un occitan victima de l'esfaçament del sieu passat collectiu per servir l'iidèa bufèca e mentidoira d'una superioritat francesa subre totes los pòbles d'autras lengas al sieu contorn…
Nhanhanhà "eurocentrisme"... sèm en Euròpa e sèm europencs, volèm estudiar la nòstra istòria e valorizar la nòstra istòria, ont es lo problèma ? Cadun es libre d'aquò. Cal arrestar de totjorn voler cercar l'exotisme o la "veritat" venguda d'alhors... pfff
Un "mistèri" es una engima plan particulara que, compte tengut de la natura del sieu questionament, non poirà jamai trobar de responsa logica. Lo logos essent lo supòrt de tota demarcha racionala, al sens scientific del qualificatiu, la question de l'existéncia de dieu, per exemple es irremissiblament, e per sempre estarà, un "mistèri", una enigma sense solucion scientifica possibla, ja que çò questionat es en se indicible, indefinible (se que non per acte de fe). Cresi que dieu es tot, cresi que non es pas res, o cresi qu'es quicòm mai encara, un vièlh bardut, una femna de las trentas popas, qué te sabi mai : tot aquò son de cresenças, non racionalizablas, non quantificablas ni mesurablas : cap mejan d'estudiar aquò scientificament.
Aquí sèm toitalament en defòra de tot "mistèri". Benlèu èra un empèri, benlèu non. Los elements logics e dicibles per respondre a la question, per ara nos mancan. S'agís donc d'una enigma, en espèra de sas responsas racionalas. Paralem donc d'una civilisacion enigmatica, e non pas brica "misteriosa".
L'article non explica pas perqué aquesta civilisacion non seriá pas, per exemple, indo-europèa, es a dire al mens de lenga sanskrita anciana. Tròp anciana per o èsser, benlèu… O supausi. Totun benlèu unes tèxtes sanskrits n'auràn agut parlat d'un biais o d'un autre, endacòm ?
Per çò de las enigmas istoricas dins aquela region del mond, ai agut legit que lo plan mai clar del fons documentari sanskrit seriá encara inestudiat, que seriá materialament a passir, per manca de presa en carga materiala necessària per salvagardar de documents tant vièlhs. Alain Daniélou, que ne parlava, sabi per unes punts precís que non es un autor fisable intellectualament. Donc, prudéncia, e mai subre una informacion aital…
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari