Dempuèi 1605 (al segur) “los molinièrs” dobrisson coma cada lo Carnaval de Limós (Rasés), un dels darrièrs carnavals tradicionals d’Euròpa, lo mai long, de tot segur (dos meses e mièg) per tuar l’ivèrn en mandant pàisser totas las convencions, per i cambavirar las ierarquias e los usatges plan tròp sovent falsièrs e ipocrits. Mas festejar Carnaval a Limós o endacòm mai, procedís benlèu ben de costumas oblidadas, paganas, çò que jamai degun non poirà probar, estant que Carnaval aparten al pòble e non pas a las bibliotècas! Unes sabents i auràn cercadas simbolicas o subrevidas d’ipoteticas celebracions bacanalas. Cossí o saber a de bon? Mas çò segur, es que los que s’abandonan a l’anar sempre mai lent e poderós, segon l’ora rituala de la jornada, 11 oras del matin, 5 oras del vèspre e 10 oras del ser, se trufan ben pro de las consideracions intellectualas e monsurejantas. Fan fèsta, dançan, rison e rifanhan, chinan encara, tre que possible, e pas res mai. Carnaval non serà pas jamai un copacap, me damne!
La musica i ten una fòrça plan justament emmascanta, mas una fòrça populara, risenta, embelinanta.
Qu’aquò siá clar: Carnaval non es pas un espectacle, mas una fèsta. A Limós, pas cap d’espectators. O i venèm darrièr la masqueta, o i anam veire a passar las masquetas. O i sèm godilhs de per las fècas, i sèm badaires. Pas cap d’espectacle! La tradicion, res mai! Los godilhs o m’an dit a l’aurelha, al moment de me chinar: Carnaval malauteja, estant que la china non se pòit concebre qu’en occitan, entre gens que se coneisson plan, e mai que mai plan tròp!!! Sens china, pas cap de Carnaval, son qu’un passa carrièra mai o mens ninòi.
A Limós, Carnaval a besonh de sa lenga. Se ditz que l’auriá venduda al rei de França… L’an decidit de cremar, per amor qu’o s’es plan cercat! Mas aquò non se pòt complir en un solet virar de plaça, macarel!
Es per aquò que i caldrà al mens dos meses e mièg. Per o far, los ciutadans de Limós s’i prenon, coma de costuma per còlhas: las fecas de godilhs, segon aqueste calendari, ongan:
Aprèp la sortida dels Molinièrs del 6 de Genièr, seràn los Pichons e los Taps que faràn lo torn de la plaça, lo 12 de Genièr, puèi los de l’Aragon, lo 13. Las Codenas e los Estabosits lo 19, mentre que se seràn los ufanoses Arcadians, lo 20, que s’encargaràn de tastar la blanqueta als mila caires de la plaça. Per n’acabar de Genièr, los Mainatges e los Companhs dançaràn lo 26 e los del Pont Vièlh lo 27.
En Febrièr, fins a vos i donar la febre, son los Remenilhs e los Infialaires d’Aquili que tornaràn d’estanquet en estanquet (per veire s’i fa sempre tan set coma l’an passat) e los del Tivòli o faràn lo 3. Las Piòtas e los Dròlles sortiràn lo 9 de Febrièr, puèi los de Monte Cristo lo 10. Lo Ancians s’encargaràn de rambalhar lo quite dimars gras 12 de Febrièr, mentre que las Encantadas e las Popinetas esperaràn lo 16, e los Aissables lo 17. Se cercatz los Bronzinaires e los Rambalhaires, anaretz veire passar las masquetas lo 23, mentre que los Blanquetièrs se resèrvan lo 24.
Serà donc al torn dels Pebradors e dels Senhors d’Arques d’obrir lo mes de Març, lo 2, mentre que los del Parador tendràn la plaça lo 3. Lo 9, non es qu’una pantomina per toristas: serà pas la pena de vos desplaçar, qu’i mostraràn çò qu’apèlan “Les carnavals du monde”. Aquò non a pas res a far dins Limós, ni adara ni jamai! Aquò es son qu’una gragejada folclorica indigna de la fèsta. Carnaval non es pas un espectacle, mas una fèsta. La fèsta, aquò se complís en familha, o entre amics. Las fècas dels Afogats benlèu i salvaràn l’onor, mas i auràn de qué far!!! Lo 10 de Març, començarà de flairar la carn rabastinada dels reis de pantomina! Se faràn las sortidas de totas las fècas a l’encòp, per una rambalhada de las bonas. Aquò dit, per que i aja tradicion, cal que i aja transmission: es tanben per aquò que nos podèm regaudir de veire sortir las escòlas, los 11 e 12 de Març, e mai lo concors dels enfantons travestits, lo 13. Los Retirats, eles, sortiràn lo 15. Lo 16 de març, los Limosencs e los Joves tornaràn préner la plaça, mas lo privilegi de clavar fèsta e de far brandar Carnaval revendrà ongan a las Femnas, per la nuèit de la Blanqueta, lo 17, ja que lo fòc del brutlador, aquò balha una set de las bravassas. E, la vòstra atencion, se vos plai: lo jutjament de Carnaval, coma cada an, se farà en occitan, plan segur, e en occitan sonque. Qu’i brande çò qu’i deu brandar!
Franc Bardòu
La musica i ten una fòrça plan justament emmascanta, mas una fòrça populara, risenta, embelinanta.
Qu’aquò siá clar: Carnaval non es pas un espectacle, mas una fèsta. A Limós, pas cap d’espectators. O i venèm darrièr la masqueta, o i anam veire a passar las masquetas. O i sèm godilhs de per las fècas, i sèm badaires. Pas cap d’espectacle! La tradicion, res mai! Los godilhs o m’an dit a l’aurelha, al moment de me chinar: Carnaval malauteja, estant que la china non se pòit concebre qu’en occitan, entre gens que se coneisson plan, e mai que mai plan tròp!!! Sens china, pas cap de Carnaval, son qu’un passa carrièra mai o mens ninòi.
A Limós, Carnaval a besonh de sa lenga. Se ditz que l’auriá venduda al rei de França… L’an decidit de cremar, per amor qu’o s’es plan cercat! Mas aquò non se pòt complir en un solet virar de plaça, macarel!
Es per aquò que i caldrà al mens dos meses e mièg. Per o far, los ciutadans de Limós s’i prenon, coma de costuma per còlhas: las fecas de godilhs, segon aqueste calendari, ongan:
Aprèp la sortida dels Molinièrs del 6 de Genièr, seràn los Pichons e los Taps que faràn lo torn de la plaça, lo 12 de Genièr, puèi los de l’Aragon, lo 13. Las Codenas e los Estabosits lo 19, mentre que se seràn los ufanoses Arcadians, lo 20, que s’encargaràn de tastar la blanqueta als mila caires de la plaça. Per n’acabar de Genièr, los Mainatges e los Companhs dançaràn lo 26 e los del Pont Vièlh lo 27.
En Febrièr, fins a vos i donar la febre, son los Remenilhs e los Infialaires d’Aquili que tornaràn d’estanquet en estanquet (per veire s’i fa sempre tan set coma l’an passat) e los del Tivòli o faràn lo 3. Las Piòtas e los Dròlles sortiràn lo 9 de Febrièr, puèi los de Monte Cristo lo 10. Lo Ancians s’encargaràn de rambalhar lo quite dimars gras 12 de Febrièr, mentre que las Encantadas e las Popinetas esperaràn lo 16, e los Aissables lo 17. Se cercatz los Bronzinaires e los Rambalhaires, anaretz veire passar las masquetas lo 23, mentre que los Blanquetièrs se resèrvan lo 24.
Serà donc al torn dels Pebradors e dels Senhors d’Arques d’obrir lo mes de Març, lo 2, mentre que los del Parador tendràn la plaça lo 3. Lo 9, non es qu’una pantomina per toristas: serà pas la pena de vos desplaçar, qu’i mostraràn çò qu’apèlan “Les carnavals du monde”. Aquò non a pas res a far dins Limós, ni adara ni jamai! Aquò es son qu’una gragejada folclorica indigna de la fèsta. Carnaval non es pas un espectacle, mas una fèsta. La fèsta, aquò se complís en familha, o entre amics. Las fècas dels Afogats benlèu i salvaràn l’onor, mas i auràn de qué far!!! Lo 10 de Març, començarà de flairar la carn rabastinada dels reis de pantomina! Se faràn las sortidas de totas las fècas a l’encòp, per una rambalhada de las bonas. Aquò dit, per que i aja tradicion, cal que i aja transmission: es tanben per aquò que nos podèm regaudir de veire sortir las escòlas, los 11 e 12 de Març, e mai lo concors dels enfantons travestits, lo 13. Los Retirats, eles, sortiràn lo 15. Lo 16 de març, los Limosencs e los Joves tornaràn préner la plaça, mas lo privilegi de clavar fèsta e de far brandar Carnaval revendrà ongan a las Femnas, per la nuèit de la Blanqueta, lo 17, ja que lo fòc del brutlador, aquò balha una set de las bravassas. E, la vòstra atencion, se vos plai: lo jutjament de Carnaval, coma cada an, se farà en occitan, plan segur, e en occitan sonque. Qu’i brande çò qu’i deu brandar!
Franc Bardòu
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
A Quilhan tanben fasèm lo meteis carnaval qu'a Limós.
Malurosament, la tradicion s'i es pas mantenguda coma encò dels nòstre vesins limosencs e i a pas pus que 2 o 3 sortidas per an.
Quand èri jove, anar fèr la fèca èra una excitacion de la bravas!
Per qui a conegut e fèit Carnaval, es impossible d'ausir la musica sens que las cambas se metan a dançar tota solas. Es quicòm escrincelat dins las nòstras venas.
Un brave article!
Subrebèl!!! Quin articlàs!
E aqueste dimenge, entre la sortida del matin e la del vèspre, rendètz-vos a l'estadi de l'Agulha pel DDDDDDDDDDDDDDDDDerby de 13 : Limós-Carcassona !
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari