La television publica France 3 a emés un polit reportatge d’un pauc mai de doas minutas sus la rintrada a l’escòla Calandreta de Gap. Lo filme presenta l’establiment d’un biais puslèu positiu, polit e encoratjant; pasmens, la jornalista tomba dins de topics mespresants en se distanciant de l’occitan, presentat coma  sonque la lenga dels participants de l’escòla, e en disent fins a dos còps qu’es de “patois” local, un mot pejoratiu francés creat amb una intencion lingüicida.
 
Las calandretas son d’escòlas laïcas e associativas qu’an un contracte amb l’estat francés, qu’emplegan la lenga occitana coma lenga veïculara sul programa educatiu fixat pel Ministèri de l’Educacion de França. La relacion entre los professors e las familhas es fòrça estrecha e los parents se pòdon engatjar dins lo projècte fins ont voldràn. En mai d’aquò, cada calandreta a una relacion de proximitat amb son entorn immediat, e aital la coneissença de la realitat pròcha e l’engatjament dels escolans amb l’entorn son plan nauts. La primièra calandreta se fondèt a Pau en 1979.