Estranh, a cada còp qu'agachi un reportatge-télè situat dins lo Miegjorn, que siague catastròfa al païs niçard, micrò-trepadors a Tolosa o Marsèlha pel coronavirus, fach-divèrs o manifestacions a Valènça o a Bordèus..eca...soi estabosit per l'accent ponchut generalizat a cò de totis. A mens de pensar que la jornalistalha parisenca causiga exclusivament per sos testimoniatges de mond qu'an pas l'accent miejornal, òm pòt pas s'empachar de soscar a l'angustiadissa question pausada un jorn per un legeire dins Jornalet : es qu'òm es vertadièrament segur que los occitans son totjorn majoritaris en Occitania ?

Ambe localament mai de 500 mm, seria normalament un eveniment istoric dins lo pais nòstre. Lo problèma, es qu'un tal fenomène s'era ja produch fa qualques jorns dins las Cevenas... Vaqui lo cambiament climatic: de caniculas, de secadas e d'aigatges als meteisses endreches.

E FR3 te fa un jornal inondat de micro-trepadors e d'imatges dignas de la tele de contunh. De frasas, las meteissas son estadas repetidas coma un obsession que vira en bloca.
A costat d'aquò, pas qu'un desenat de segondas sul fons del problèma, e lo desrèglament climatic.
E, solide, pas de ligam amb los incendis, la pandèmia e tot lo demai.
Es coma al començament de la brava maganha ont sèm : nos volguèron amanhagar amb parlant sonque de 2 setmanas de confinhament. 8 meses après, sèm totjorn dins la petèga. E sens la mendre lusor d'una iniciativa per se traire del consum destimborlat de las resèrvas de la tèrra e de l'amolonament faraonic de degalhs. Al contrari, quitan pas de nos dire que l'urgéncia es tornar aviar tot çò que degalha, tot çò que polluïs : los avions, las autos, lo torisme de massa, la construccion d'òbras gigantas, las nòvas tecnologias gromandas en materials rares...
Roncatz tranquilles bonas gents que vos passam l'informacion aseptizada.