Amics, aissò de que lo N es la part ont està petjor la fonètica o ai tret de Loís Alibert, en sa Gramatica Occitana ,pag 11. "En los parlars del N de Lengadoc: Orlhagués, Gavaudanés, Roegat, Nòrd d'Agenés e del Carcinòl, disen: fom (fam), ton (tant), mo (man), po (pan), co (can), plo (plan), costonho (castanha), semmono (setmana), lono (lana), e las formas verbalas: o (a), fo (fa), bo (va), dirò (dirà), faró (farà). No solament en los parlars septentrionals, mas encara dins una part del Carcinòl, Albigés e Cevenòl". Coma es pot veire lo Centre tanpauc se'n escapa de la marrida fonetica.
Se non i posen trop d' entrebancs per part dels que dicten las normas foneticas, la part Sud se podria recuperar mai aviat perquè sa fonetica tradicional ja es bona. Podria ser una recuperacion coma la de Catalunya Nòrd, mas la zona centrala amb Tolosa amb sa marrida fonètica, aurà de prendre exemple del S. e adoptar las finalas -oe,-oes, que son molt proximas de las vulgars -o,-os, e aisidas d'adaptar. La part N serà segurament la mai dificil de recuperar, la darrera; si pren exemple de com s'an recuperat las altras.

''Botgeta'' n'existeish pas en gascon, e donc causí'u per un diccionari dit ''occitan'' qu'estrema la lenga gascona de l'ensemble occitan. Perqué non pas causir un mot emplegat per tots meilèu que de har deu sapient dab un mot rar?

Botgeta es pas un mot farlabicat, existís en lemosin çò me sembla, l’ai agut ja vist. Pòcha existís tanben, fondas existís tanben e Falle existiís tanben.

Botgeta = petite poche
Pòcha = poche
Fondas = poches profondes
Falle = poche intérieure à priori assez grande.

Atal avèm quatre mots, devon n’ existir d’autris segurament.

Es coma per lo mot « Trist » ont avèm un detzenat de mots per o diser, cossi e perque sarian pas emplegats, al nom de qué ?
(ençò meu ai jamai tendut lo mot trist per natiu)

Segur i aguèc d’errors ne i a enquèra e ne i aurà totjorn. En despièg d'aquò, l’occitanisme s’es pas jamai balhat los mejans de sas ambicions (se l'ambicion n'èra la lenga nòstra) . Es l’error màger .

la transmission familhala a l’ora d’auèi es una utopia, l’escola a l’ora d’auèi n’es una autra qu’es l’espèra de dos mejans, aver lo drech d’ensenhar l’occitan pertot e obligatòri e aver un nombre de professors aptats a-n-aquela situacion çò qu’es pas los càs. Sèm dins una escoreguda ambe lo temps qu’obra pas per nosaus.

Vòl pas diser que cal pas contunhar, aquò rai, mas qu’urgís de trobar d’autres mejans sensificators dels nòstres, aqui es una brava descofida de l’occitanisme, avèm pas sabut sensificar las massas en nombre. Perqué ? Tot aquò nos mena a una remeza en question prigonda disn totis los domènis, mas es pas possible.

Ne sèm ont se sèm e a un moment cal ben ennauçar lo nivèl de lenga, lo perpic es que degun es al meteis nivèl de lenga, mai las diferencias dialectalas….

Lo reflament de cap es pas luenc

Occitania es molt gran, i a lo Nord, lo Centre e lo Sud. Jo cresi que lo Sud es per ont pot començar mai aisidament lo recobrament de la lenga; la conservacion a estat mai bona e la valoracion de la gent pot ser mai positiva. Avem de far que la lenga torne a auçar lo cap, e cresi qu' es a base de donar li prestigi. Recordar las vegadas que calga e davant qui calga, qu' era la dels Trobadors. Que ten una grafia de la lenga moderna basada amb la dels Trobadors e una fonetica que s'a de procurar que sia la mai fina e bèla parescuda a la fabulosa vielha lenga dels Trobadors. Lo prestigi e la belesa de la lenga es molt important e van junts, per far poesia, cançons, musica, radio, tv e la votz mecanica aquesta que s'està provant que cal que sia bèla, e pas una fonetica vulgara.

#5 errors; perdon
.......prèste per.........conclusions gaire optimistas...