A escotar los especialistas de la covid, cal plan airejar son ostal o son apartament. Aquò dich, avèm pas esperat la Covid per enairar apartaments e ostals. Segur, mas i a airejar e airejar. E per temps d’ivèrn es benlèu pus aisit de dire que de far!
 
Aqueste mes de febrièr, amb ma femna convidèrem dos cobles a manjar per miègjorn. Abans qu’arribèsson dobriguèri las doas fenèstras del salon un desenat de minutas. Pas mai, qu’a onze oras del matin, defòra, fasiá encara mens cinc grases. Dau miègjorn nòstres convidats arribèron vestits coma de cebas. Mas, coma sabon que caufam plan l’apartament, un còp qu’aguèron quitat mantèls e ropas, las femnas demorèron vestidas en cardinèla e los òmes en camiseta.
 
Passat l’aperitiu, que la covid nos a pas encara empachats de beure l’aperitiu, abans d’anar far penchinar las dents a dos mètres l’un de l’autre, nos fasiam un dever d’airejar lo salon. Alandèri las doas fenèstras. Aguèri pas temps de me virar que nòstres convidats tremolavan coma de fuèlhas. S’acorsèron dau lo papagai del corredor per cargar tornarmai mantèls e ropas.
 
Coma aviam pas enveja que s’apitancèsson de vestits d’ivèrn, lor prepausèrem de pulls, de tricòts. N’avèm un farnat dins lo cabinet bèl mai polits los unes que los autres, tant pels òmes que per las femnas. Lor en presentèrem talamai qu’aguèron pena per causir entre la talha, la color, la matèria,... Al cap d’una ora cadun aviá cargat lo gilet parafreg que li conveniá. Entretemps aviái barrat las fenèstras e del còp, la temperatura dins lo salon aviá pojat.
 
Un còp ataulats, l’intrada passada, nòstres convidats se desvestiguèron. Escanavan de calor. Anavi pas tornarmai obrir las fenèstras, veniái de las barrar. Se tirèron lo pull qu’esquichèron entre lor cabastèl e l’esquina de la cadièra. Lo repais foguèt calorós. Per malastre, la nuèch davalèt lèu e l’ora del cobrifuòc se sarrèt. Aprèp de mercejadas, per la mangisca coma pels tricòts tanben, nòstres convidats se gandiguèron a lors ostals.
 
Tre qu’aguèron tirat camin dobriguèri tornarmai las doas fenèstras del salon. Aquel barrar-dobrir començava de me levar las arganhetas. Alara, tenguèri amb ma femna un conselh de guèrra, perdon, un conselh de covid e nos diguèrem totes dos que, per airejar l’apartament nòstre de longa fin finala, lo melhor seriá de tombar pòrtas e fenèstras, çò que faguèrem far. E dempuèi per airejar, es pausadís!
 
S’airejar los apartaments es un “gèst cleda” coma dison, de primièra borra e s’es plan aplicat, me fau de lagui pels fargaires de pòrtas e de fenèstras. An pas gaire d’avenidor. Al evèrs, pensi que las usinas de tricòts, pulls, vestits... un avenidor plan polit los espèra!
 
Benlèu l’escasença de desenvolopar aquela activitat en Occitània puslèu que de far trabalhar de jovenetas e jovenets a res-non-còst dins las fabricas de Bangladèsh, d’Indía,...
 
Aürosament que la prima es aquí!

 
 
 
Clamenç
Umorista de lenga occitana
 
 
  
 
                          
            

fffff		fffff		fffff
	Lo confinament dels legeires de Jornalet
			Sès confinat a l’ostal? As, totun, de connexion a Internet? As de bonas idèas per passar lo temps? Jornalet demanda a sos legeires que partegen lors idèas e lor vida en confinament amb un messatge de tèxt, una fòto, un vidèo, un àudio o qué que siá que se pòsca publicar en linha e partejar amb los autres legeires. As bastit un castèl de carton pels enfants? Fas d’escalada dins la cosina? As organizat un concèrt per videoconferéncia? Tenes una vida sociala sus las fenèstras o los balcons? Fas d’espòrt a l’ostal? As de bons libres a nos recomandar? De bonas idèas per èsser tostemps de bona umor?
	Manda tos documents a info@jornale... Convivéncia e paratge en confinament.