Prengam los pols. Son enclausits sens poder anar defòra al quatre vint tres per cent. Alara que podrián viure uèch ans, son escanats a trenta cinc jorns. Las galinas pondeiras, elas tanben son engabiadas al cinquanta nòu per cent. Quora vivián a l’estat salvatge pondián un vintenat d’uòus per an. Uèi, fan mai o mens tres cents trenta uòus cada annada. Aganidas, a dètz e set mèses, partisson al tuador alara qu’aurián poscut viure uèch ans.
 
Los pòrcs son elevats enclausits al nonanta cinc per cent! E coma los cal far venir sens graissa, son magres coma de cotèlas. Crèban de talent. Abans, una codena amb un bon talhon de graissa plan espés èra plan presada, ara es forabandida. Uèi, cal de carn sens graissa. Un còp èra, las truèjas balhavan naissença a gaireben setze pichons per an contra vint e nòu a l’ora d’ara. Del còp, aicestas an de mai en mai de mamèlas per poder noirir totes lors porcinons.
 
E dempuèi la prima passada, a nòstre torn, sèm engabiats. Benlèu qu’encabanats e arrapats al ordenador, tauleta o esmart de longa, l’èsser uman se va el tanben, coma las bèstias, deure adaptar. S’aurà encara besonh de cambas cuol quichat qu’es tota la jornada sus son cadieral? Se dos pès li seràn encara necites per just passar de l’ostal a la veitura, de la veitura al drive, del drive a l’ostal…?
 
Benlèu los dets gròsses de la man se van alongar per picar mai lèu-lèu encara de responsas a de messatges sens tèsta ni cuol tombats de sabi pas ont. Amb de dets longarasses de las arpas agudas finas, los clavièrs vendràn de mai en mai pichonets. Alara, s’un burèu per trabalhar serà encara necite? Aprèp èsser enclausit a l’ostal, vendrà l’embarrament dins la cambra per acabar per lo lièch. Se se teletrabalharà dins lo lièch, qual sap?
 
 E lo tot dins un silenci de mòrt. Maissas clavadas. Boca barrada. Abans, podiá arribar que se parlèsse per parlar. Se l’èsser uman parla pas pus, aprèp aver desparlat, podriá arribar que perdeguèsse la paraula. Desemparaulat, embarrat dins son muditge, ensacat dins son lièch, enclausit dins sa cambra, encledat dins son ostal, seriá, o benlèu o es ja, coma un conilh dins sa gàbia.
 
Se los òmes coma las bèstias cutarem l’uèlh engabiats?
 
 
 
Clamenç
umorista de lenga occitana


 
 
                          
            

fffff		fffff		fffff
	Lo confinament dels legeires de Jornalet
			Sès confinat a l’ostal? As, totun, de connexion a Internet? As de bonas idèas per passar lo temps? Jornalet demanda a sos legeires que partegen lors idèas e lor vida en confinament amb un messatge de tèxt, una fòto, un vidèo, un àudio o qué que siá que se pòsca publicar en linha e partejar amb los autres legeires. As bastit un castèl de carton pels enfants? Fas d’escalada dins la cosina? As organizat un concèrt per videoconferéncia? Tenes una vida sociala sus las fenèstras o los balcons? Fas d’espòrt a l’ostal? As de bons libres a nos recomandar? De bonas idèas per èsser tostemps de bona umor?
	Manda tos documents a info@jornale... Convivéncia e paratge en confinament.