Situada ath cap occidentau de Coserans (partida oèst deth departament d’Arièja), era comuna de Bèthhag (oficialament “Betchat”) qu’a un brave territòri (22 km²) e que compda un tepèr de noms de lòcs. Que sián evidents, susprenguents o enigmatics, aqueris toponims qu’arrepresentan un formidable patrimòni immateriau. Pr’aquò, questions que’s pòsan… Perqué s’apèra atau era comuna e despuish quan? Quin escríver o prononciar eth nom deths sòns nombrosis bordalats? Qu’ei aquò ua bodiga, un garravostar, ua illa o encara ua casalèra?
 
Ath crosament dera lingüistica, dera geografia e dera istòria, aqueth estudi, que s’empara ath còp sus de vielhis documents —Reformacion de Froidour, cadastres de 1669 e de 1830, enquèsta Sacaze de 1887— o mès arrecents —cadastre de 1949, carta IGN— e sus un hèish d’enquèstas oralas auprès de trenta personas, qu’ensaja d’aportar arresponsas enà perméter naths abitants, naths elijuts e naths actors culturaus de conéguer, de comprénguer e de transméter eths noms de lòcs dera comuna de Bèthhag. Ath madeish moment, eth conselh municipau que trebalha, en partenariat damb Eth Ostau Comengés, sus eth adreçatge deths camins comunaus, projècte que s’acompanharà lèu dera mesa en plaça de panèus bilingües peth territòri comunau.
 
 
 
 
Joan Pau Ferré

 
 
 
 

---

FERRÉ, Jean-Paul. Toponymie d’une commune du Couserans. Betchat, entre Lens et Lavin, Eth Ostau Comengés / Lo Congrès Permanent de la Lenga Occitana,  2021. 285 paginas. 20 èuros.