CAPÇALERA PAIS INVISIBLE

Actualitats

Joan Claudi Forêt capita ben als Païses Catalans

Son roman Sang e Saba ven d’èsser publicat en catalan, e n’a parlat en occitan dins una prestigiosa emission de television

Joan Claudi Forêt capita ben als Païses Catalans
Joan Claudi Forêt capita ben als Païses Catalans

Tèxte legit

Lo roman de 2005 de l'escrivan occitan Joan-Claudi Forêt, Sang e Saba, es estat fa gaire publicat en catalan gràcias a la traduccion de l’escrivan nòrd-catalan Joan Lluís-Lluís. L'òbra es plan recebuda pels legeires catalans, fins al ponch que, divendres 21 de junh, l’informatiu del ser de la television de Catalonha non solament volguèt recomandar l’òbra mas prepausèt una entrevista de l’escrivan e del traductor que se tenguèt en catalan e en occitan.

Dins l’entrevista se destaquèt lo roman de Forêt, en soslinhant sa granda valor literària. Totun, non se parlèt solament de Sang e Saba mas tanben de la situacion d'Occitània e de la lenga occitana. Lo jornalista demandèt quina èra la situacion actuala de l’occitan: “Avèm aicí l’aranés, que s’ausís en aquesta television e mai siá dins un espaci temporalament limitat, mas quina es la santat de l’occitan dins la rèsta del territòri?”.

L'escrivan li respondèt que l'occitan es una lenga en perilh de desaparicion, e n’ofriguèt un contèxt istoric per comprene la persecucion que l’a patida la lenga long dels sègles. De son latz, Joan Lluís-Lluís ne comparèt la situacion amb la del catalan en la Catalonha Nòrd, en afirmant: “Meteis poison, meteisses resultats”.

Fin finala, lo jornalista se demandèt a prepaus de las legislativas e del vam anonciat de l’extrèma drecha quina repercussion tot aquò auriá sus la lenga. Lluís assegurèt que “l'extrèma drecha s’es totjorn mostrada extrèmament ostila a las lengas dichas regionalas. Non solament per tot aquò es un problèma, mas per tot aquò tanben”.

 

Anecdòta aranesa

 

Après l’entrevista, tres araneses que trabalhan dins aquela television escambièron amb Forêt, contents de poder parlar en occitan, d’ausir d’autres accents de la lenga nòstra que son pas sovent accessibles e de verificar que l’intercompreneson es possibla, e mai estrambordanta.

 

 

Sang e Saba

 

Sang e Saba conta l'istòria d'un jove de dètz e sèt ans que sap que deurà morir lèu, pr’amor que viu dins una guèrra perduda, una guèrra de resisténcia a una invasion. Mas çò que mai l’inquieta es pas sa mòrt imminenta, mas la certitud que morirà verge. Aquel viatge a travèrs de la guèrra ven tanben en un viatge devèrs la vida, ont lo protagonista cèrca las ressorsas interioras per resistir a la temptacion de l’aniilacion.

Una de las ressorsas mai estonantas son las plantas amb las qualas viu en èrms, gòrjas e plans. Lo roman situa lo lector dins un país ocupat, bombardat e jamai nomenat, mas facilament identificable a Chechenia. L'autor fusiona implicitament aquel territòri del Caucàs amb Lengadòc, en parlant aital d'una guèrra mai anciana e d’un masèl d’un autre pòble, de sas lenga e cultura. S’agís d’una òbra sus la resisténcia, l'identitat, l’adolescéncia e la subrevivéncia culturala.

 

 

 


 

En occitan:

FORÊT, Joan-Claudi. Sang e Saba. Editions Trabucaire, 2005. 160 paginas. 13 èuros.

 

En catalan:

FORÊT, Joan-Claudi. Sang i Saba. Traduccion de Joan Lluís Lluís. Edicions de 1984, 2024. 224 paginas. 19,50 èuros.

 

Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.

Comentaris

Josep
6.

coma disèm los catalans "una flor no fa estiu". Malhurosament benlèu serà lo primièr cop que fòrça catalans descobriran l'occitan per tv.
Caldriái que foguesse aumens un pauqueton mai sovent, cresetz pas tv3?
Ça que la, ambe l'Aranès i a un pichòt programa qu'es agachat per mai de monde, mas n'i a pas pron amb qualques minutas.
Par contra legissi d'opinions estonantas, per las diferencias entre ambedoas lengas.... A mon vejaire son mai que mai foneticas, evidentament qu'existisson de diferencias e cada còp se desseparan pus,(pr'amor de la guèrra lingüistica qie patissèm) mas cercatz de vidèos ancians de parlaires naturals sens la influencia del francès...e digatz-me se coneissetz pas aquesta musicalitat

  • 3
  • 2
Jòrdi Caldentey Manacòr (Malhòrca)
5.

Cresi que lo problèma es que confondètz lo catalan genuí (que òc qu'es una varietat de l'occitan) amb lo catalan modèrn, que es un parlar de transicion constanta e creissenta de dialècte occitan cap a dialècte espanhòl.

Lo catalan modèrn es lo resultat d'una operacion d'estat coma la de Galícia, ont espanya a atengut de tramudar lo galhèc de dialècte galaicoportuguès en dialècte espanhòl.

  • 9
  • 3
Ferriol Macip Barcelona
4.

I aviá un servici d'interpretacion simultanèa entre lo jornalista e sénher Forêt, entre catalan e occitan per los rassegurar

  • 18
  • 6
Arrèst sus imatge
3.

Avètz rason sénher Barceló, aquesta intercompreneson dialectala l'ai mai d'un còp constatada. Parlavi ieu de l'ambiguitat volontàriament mantenguda dins l'article que nos relata "l'entrevista de l’escrivan e del traductor que se tenguèt en catalan e en occitan." coma se i-avia una intercompreneson entre las doas lengas, çò qu'es de longa la tèsi de l'ideologia occitanista, alara qu'es pas atal dins lo realitat. L'artifici de l'aurelhèta-traductriz de Joan Claude Forêt o-pròva plan.
Vertat que lo servici melhor que se pòsque donar a un occitan que vai als païses catalans es de se levar del cap aquesta mescresença ideologicament entretenguda dins lo mitan occitanista que voldria que catalan=occitan. Al contrari li serà fòrça mai aisit d'aprene lo catalan s'accepta tre la debuta qu'es una lenga autra que l'occitan. Aqui, voliai traire aquesta ambiguitat, levat aquò i-a pas de problèma. Una abraçada, home !

  • 27
  • 11
Gerard Joan Barceló Pèiralata
2.

Aicí s'agís de l'intercompreneson entre aranés e lengadocian, en principi doas modalitats de la meteissa lenga, non pas entre catalan e occitan que, per ieu qu'ai l'astre de los parlar totes dos, son doas lengas distintas mas pròchas, un pauc coma lo portugués amb lo castelhan.

  • 16
  • 14

Escriu un comentari sus aqueste article