Ei plan rare de véder un escòre tant important en finala d'una competicion internacionala. Cau díser que se deu costat d'Itàlia pas ren a foncionat, de l'autre costat Espanha a enfin amuishat a l'Euròpa qu'èra pas aquí per azar. Se los espanhòus son estats còps que i a sufisents e an pas produsit un jòc hòrt agradiu abans aquera finala, an provat ger ser qu'èran la mei bona equipa actuau, au nivèu internacionau.

 

A pas calut qu'un quart d'òra de jòc a la Roja per obrir l'escòre: Fàbregas, encara posicionat com atacant per Del Bosque, a centrat per Silva qui d'un còp de cap a fusilhat Buffon. Un pauc abans la pausa, Espanha a doblat la marca per lo neo-catalan Jordi Alba, sus un bon servici de Xavi.

 

Menada 2-0 a la pausa, la Squadra Azzura sabèva que caleré un miracle per emportar lo trofèu. Pas de miracle per los italians, au contra una navèra dificultat a l'òra de jòc: Thiago Motta, après Chiellini en prumèr periòde, sorteish deu terrenh nafrat. Prandelli avè dejà efectuat los 3 remplaçaments e Itàlia a donc jogat la darrèra mieja òra a 10.

 

A 10 contra Espanha, aquò pardona pas: Espanha s'ei contentava un moment de har virar lo balon abans una darrèra acceleracion fatala aus italians: Torres puish mata marcan, condemnant los italians a l'umiliacion, eths qui avèvan pas perdut contra Espanha en partida oficiala despuish 20 ans.

 

S'aquera finala ei estada un vertadèr mausom per Itàlia, la Squadra pòt pas estar decebuda de son Euro. Los italians èran pas favorits abans la competicion e son arribats Mei qu'aquò, Prandelli a confirmat la revolucion culturala deu fotbòl italian, una revolucion qu'esperam permanenta, tant lo jòc deus italians ei estat agradiu. Per Espanha, après un triplat istoric Copa d'Euròpa – Copa deu monde – Copa d'Euròpa, a dejà los uelhs portats sus Brasil, qu'arcuelharà la Copa deu monde 2014.

 

 

 

 

Matieu Casanòva