#28 Cresi que t'enganas. I a totjorn de collègas per far d'oras suplementàrias (e per se las conquistar a tot cost!). I a de collègas qu'i deuràn acceptar perque serà dins lor emplec del temps. E i aurà totjorn los collègas de latin, alemand, que devon far lo meteis calcul. Mas soi admiratiu de ton optimisme.
Remarqui ça que la, coma tu, que lo IDD foguèron un fracàs (es a se demandar doncas perque nos tornan sortir aquo amb un autre nom), e que malgrat la preséncia d'ensenhaires d'occitan (si si, n'i avia ja a l'epoca, se'n recrutava 15 per an), l'ensenhament de la lenga progressèt pas gràcia als IDD. Per n'aver fach, t'o podi assegurar.
Mas me diràs "autre temps autre moeurs" e ara los escolans se van ronçar suls EPI per poder beneficiar de l'ensenhament de la lenga dels trobadors, estudiar las arts dins la lenga de Mistral, tastar la poesia dins la lenga de Bodon, estudiar "economia e profession" dins la lenga de Roqueta, e "cor e santat" dins aquela de Padena. Benesida sia la reforma! Qu'ai l'impression que mon collègi es coma una vaca... de reforma! Pecaire.

#26 Degun se voldrà pas engatjar dins los EPIs, que los ensenhaires classics al collègi son tròp embarrats dins lor cultura disciplinària e lor individualisme professional. Avem vist ambe los itineraris de descobèrta cossí se son descargats de l'afar. Los ensenhaires d'Occitan auràn donca tot léser d'investir lo terrenh, e dins sas doás valéncias. Lor donarà un argument per manténer un ensenhament opcional de l'Occitan. E los EPIs coma la seconda valéncia, son un bon biais de captar d'escolans novèls. In or out ?

Per un collègi mai just e en occitan

La reforma del collègi que l’impausa per decret lo govèrn francés de centresquèrra provòca de debats passionats. A Iniciativa per Occitània, una lectura nacionala occitana nos sembla necessària.

Condemnam evidentament la grèva menaça que pesa sus la mantenença de l’ensenhament de l’occitan en collègi. L’opcion facultativa d’occitan, qu’existissiá despuèi la classa de seisena, desapareis de fach e non nos podèm pas satisfar de l’inclusion de nòstra lenga dins de nòus Ensenhaments Practics Interdisciplinaris que garentiscan pas brica un orari de lenga occitana e metan en concurréncia l’occitan amb d’autras tematicas. Tanben deploram lo quasi silenci dels mèdias francofòns; dramatizan los perilhs que los corron de disciplinas coma lo latin e l’alemand, totun mai fòrtas que l’occitan, e dison pas res sus una realitat: las lengas minorizadas, ja fragilas, tròp pauc ensenhadas, perilhan.

Pasmens, sèm pas tanpauc consents amb los adversaris de la reforma que refusan tota innovacion pedagogica per conservatisme mentre que se cavan las inegalitats de tota mena entre los escolans que capitan ben e los que capitan mal. Volèm un collègi just que permeta als escolans occitans de tota condicion sociala d’accedir a un ensenhament qualitós, de progressar e de desvolopar de facultats d’aprendissatge autonòm.

Cresèm pas tanpauc que siá una solucion duradissa de concentrar las revendicacions occitanistas sus la mantenença del pauc que tenèm. D’efièch, la manca d’ambicion aumenta nòstra fragilitat perque aquò nos bota en posicion sonque defensiva de dependéncia. Al contrari, nos pensam que cal prepausar a la societat occitana un desvolopament de l’ensenhament de la lenga nòstra, segon dos aisses. Lo primièr es lo dels corses non pas d’occitan mas en occitan que fagan de la lenga nòstra una lenga veïculara possibla dins lo sistèma educatiu. Lo segond es lo refortiment de l’ofèrta de corses d’occitan, per anar devèrs lor generalizacion dins los establiments escolars d’Occitània, puèi devèrs l’ensenhament obligatòri de la lenga nòstra.

Un ensenhament de l’occitan obligatòri amb la lenga nòstra coma lenga veïculara e dins un sistèma educatiu just, aquí es l’ideal pel qual volèm luchar per lo poder transformar un jorn en realitat.

Iniciativa per Occitània,

20 de mai de 2015

http://iniciativaoc.blogspot.fr/2015/05/per-un-collegi-mai-just-e-en-occitan.html

#23 Totalament d'acordi amb tu, Emmanuel. Es coma aquo que se vai passar dins lo monde reau. La sola solucion es un estatut derogatori apielat sus l'existéncia dels sits bilingues dins lo primari, mas aquo tocharè, per força, ren qu'una minoritat, e a condicion que sieie pas reservat, coma previst per l'article 8 dun projecte de decret, a las lengas vivas estrangieras...
Per quant a l'interdiciplinari, es possible per definicion ren qu'amb de disciplinas ben identifiaas e ben reconoissùas. Senon es de torisme e de zapping intelectuau.
L'idèia d'aguer los memes mestres a la fin dau primari e au collegi es anciana. Quand ero jove aquo se chamava PEGC. Lemaire de l'UMP o preconiza. Quand un sap qu'amb un master, los profs de las escolas, contrariament a las promessas de "revalorizacion", son pagats 30% mens que los profs dau segondari, un pot pariar qu'a Bercy tanben trobarèn qu'es una super bona idèia.
Per quant a l'autonomia pedagogica ranhanha, sufis de liéger los jornaus per veire que tot lo mond, practicament, en defora de l'SGEN e de l'SE, l'interpreta, a bon drech anar, coma autonomia dau chap d'establiment. Es ço que ditz per exemple dins le monde, lo patron dau privat cato. Deu saber de qué parla.

Ai una question bessai un pauc ninòia mai...

Es possible a un professor d'occitan de refusar d'ensenhar tant qu'a pas la garantia d'aguer au mens una classa completa en occitan ò la paritat de son ensenhament assegurat entre occitan / autra valéncia ? Qualei son lei sanccions ai qualas s'exposas concretament ?

Ensenhar l'occitan es un acte politic. Bessai que fau aquí s'endralhar dins lo conflicte devèrs l'administracion e, tant que li siam, anar devèrs la cort europenca dei drechs de l'òme per demandar lo respiech per l'estat deis engatjaments pres quora validèt la competéncia en occitan de l'ensenhaire.