Actualitats
An publicat dos librets de Sèrgi Irondèla
Son de tèxtes corts, qualques còps exutòris dels sieus pròpris problèmas o que tanscrivon mai que mai d’emocions o de vejaires sul Mond
L’associacion Aquí l’Òc ven d’editar dos librets bilingües de Sèrgi Irondèla: 1 libret amb CD de poèmas entitolat Fachilhièras e un libre de novèlas mai o mens fantasticas entitolat Rescontres extraordinaris.
Sèrgi Irondèla nasquèt a Fijac pels papièrs oficials, mas tant val dire a Espedalhac lo 8 de julhet de 1948. Son mond èran païsans dins sa familha, tant del costat de sa maire coma d’aquel de son paire, e totes parlavan l’occitan. E parlèssem pas dels vesins quand se fasián prodèl. Son paire disiá totjorn “Lo patés es una lenga coma una autra”. Lo regent d’Espedalhac èra completament favorable a l’occitan. Aquelas circonstàncias favorablas faguèron d’el un locutor natural qu’a pas jamai agut vergonha de s’exprimir dins sa lenga.
Es gràcias a la cronica de “Jòrdi Plantaurèl” (Andrieu Lagarda) dins laDespacha que trobèt las claus de lectura de la lenga. D’aquí de lecturas coma la Canta del Faidit de l’Abat Silvan Tolza, l’antologia de poesia occitana d’Andriva Paula Lafon e après, una vertadièra golardesa de lectura d’òbras de lenga d’òc ont i trobava un èime, un quicòm d’intim que non trobava dins la literatura de lenga francesa.
Son trabalh l’agent menat dins Tarn, lo rescontre amb Gui Vialà de Castras en 1974 foguèron decisius. En 1977 comencèt de militar oficialament per la lenga. Donèt de corses d’occitan a Castras. En 1984, en seguida d’un rescontre amb Robèrt Martí, s’engatgèt al dintre de l’IEO de Tarn. L’estructura de l’associacion evoluissiá, se creèt de cercles locals e se trobèt sòci del Centre Occitan del País Castrés ont s’impliquèt dins mai d’una accion, dictada occitana, estagi de lenga e de cultura occitanas, etc.
Mentretant, interveniá dins las escòlas primàrias per iniciar los escolans a la lenga d’òc. Aquò de 1979 dusca a 2004. Totjorn en acòrdi amb los ensenhaires.
E donc l’escritura... Tissa que ganha gaireben totes los occitanistas. A totjorn pensat que la lenga d’òc podiá illustrar tota mena de sicuts e pas sonque la menina que fila la conolhada al canton.
Es aital qu’escriguèt de tèxtes corts, qualques còps exutòris dels sieus pròpris problèmas o que tanscrivon mai que mai d’emocions o de vejaires sul Mond, coma aqueles recampats dins Fachilhièras, e tanben de novèlas mai o mens fantasticas, delai lo rasonable, coma las de Rescontres extraordinaris.
Aqueles dos librets, los a donats a l’associacion Aquí l’Òc que se carga de los editar e de los difusar a son profièch.
SI/AO
— IRONDÈLA, Sèrgi, 2015, Fachilhièras, Aquí l’Òc
— IRONDÈLA, Sèrgi, 2015, Rescontres extraordinaris [Rencontres extrà-ordinaris], Aquí l’Òc
Sèrgi Irondèla nasquèt a Fijac pels papièrs oficials, mas tant val dire a Espedalhac lo 8 de julhet de 1948. Son mond èran païsans dins sa familha, tant del costat de sa maire coma d’aquel de son paire, e totes parlavan l’occitan. E parlèssem pas dels vesins quand se fasián prodèl. Son paire disiá totjorn “Lo patés es una lenga coma una autra”. Lo regent d’Espedalhac èra completament favorable a l’occitan. Aquelas circonstàncias favorablas faguèron d’el un locutor natural qu’a pas jamai agut vergonha de s’exprimir dins sa lenga.
Es gràcias a la cronica de “Jòrdi Plantaurèl” (Andrieu Lagarda) dins laDespacha que trobèt las claus de lectura de la lenga. D’aquí de lecturas coma la Canta del Faidit de l’Abat Silvan Tolza, l’antologia de poesia occitana d’Andriva Paula Lafon e après, una vertadièra golardesa de lectura d’òbras de lenga d’òc ont i trobava un èime, un quicòm d’intim que non trobava dins la literatura de lenga francesa.
Son trabalh l’agent menat dins Tarn, lo rescontre amb Gui Vialà de Castras en 1974 foguèron decisius. En 1977 comencèt de militar oficialament per la lenga. Donèt de corses d’occitan a Castras. En 1984, en seguida d’un rescontre amb Robèrt Martí, s’engatgèt al dintre de l’IEO de Tarn. L’estructura de l’associacion evoluissiá, se creèt de cercles locals e se trobèt sòci del Centre Occitan del País Castrés ont s’impliquèt dins mai d’una accion, dictada occitana, estagi de lenga e de cultura occitanas, etc.
Mentretant, interveniá dins las escòlas primàrias per iniciar los escolans a la lenga d’òc. Aquò de 1979 dusca a 2004. Totjorn en acòrdi amb los ensenhaires.
E donc l’escritura... Tissa que ganha gaireben totes los occitanistas. A totjorn pensat que la lenga d’òc podiá illustrar tota mena de sicuts e pas sonque la menina que fila la conolhada al canton.
Es aital qu’escriguèt de tèxtes corts, qualques còps exutòris dels sieus pròpris problèmas o que tanscrivon mai que mai d’emocions o de vejaires sul Mond, coma aqueles recampats dins Fachilhièras, e tanben de novèlas mai o mens fantasticas, delai lo rasonable, coma las de Rescontres extraordinaris.
Aqueles dos librets, los a donats a l’associacion Aquí l’Òc que se carga de los editar e de los difusar a son profièch.
SI/AO
— IRONDÈLA, Sèrgi, 2015, Fachilhièras, Aquí l’Òc
— IRONDÈLA, Sèrgi, 2015, Rescontres extraordinaris [Rencontres extrà-ordinaris], Aquí l’Òc
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
I a pas cap de comentari
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari