Que semblaré que n'avosses pas briga comprés o lejut lo messatge men. Ne soi pas briga contra çò qui's hè acerà, puish-a que la sostienoi tanlèu aviat lo projècte. Çò qui disi qu'ei que i a monde occitanistas gascons dont lejoi comentaris ací, enlà qui s'estonavan quan n'arcastavan pas la creacion aquesta, en tot desvelhà's tardetas, com Frabrizio a la batalha de Warterloo, dens " La Chartreuse de Parmes" deu gran Stendhal. Que't deverés rensenhar sus la situacion sociolingüistica actuau tà alargar vertats tota hèitas. Las chifras de l'estudi sociolingüistic de 2010 (solide qu'ei drin anciana) que ditz clar que lo gascon qu'ei enqüèra ua realitat lingüistica au Bocau (de segur los qui disen parlà'u enqüèra que son a mei anar mei vielhs) qué que digan los uns o los autes : Bocau que seré francés, ditz-me l'endret en França qui n'ei pas francés ? Mes francés Bocau que n'ei, mes vivant quin ? La mea intervencion qu'èra tanben de díser ua realitat dolorosa qui ved a l'occitanisme a breçà's d'illusions, mei que mei ideologicas qui non prenen pas briga en compte la nosta realitat sociologica e las soas evelucions. Gelosèr, briga, o contra, en plen ! Realisme e pragamatisme. E òsca tas aquera creacion. totun !

Robèrt, Lo Bocau ara es pas gaire gascon, es frances a 100%, e ço que te gena es l'ikastola ? I a pas de conquista basca, sonque dins ton imaginacion deliranta. Tot aquò es res pus que gelosia.

Una bona pensada pels infants de deman progesistas e pas amb lo sagel marcat al cuol de la frança chovinsta.

Qu'enteni dejà lo reclam amar, lo reclam deus planhs, lo reclam de la des.hèita qui ns' arriba de Gasconha maritima ençà. Qu'ei totun triste. Un còp de mei, que vei quin l'occitanisme e pòt estar incapable de tirar leçons de l'istòria. Lo Bocau, qu'ei com ac ditz lo son toponim, l'endret on l'Ador e's geta dens la Mar grana, en país gascon, mes malaja, los Gascons de Baiona e d'aulhors que deishèn córrer. Ne'us hèi pas nat arcast. Qu'ei atau e atau qu'ei, lo passat qu'ei mort. Çò de segur qu'ei de véder uei enqüèra l'arsec gran deus militants bascos, los de Seaska com los deus Abertzales de tota traca, qui n'an pas jamei deishat de s'i har tà l'euskara, e aquò despuish las prumerias de las annadas 70 (quan èri estudiant a l'UPPA que i èra un larèr basco e n'i èra pas n larèr bearnés, gascon o occitan). T''on èram passats ? Vèn-te saber ? Adara, çò qui'ns cau har ? Acceptar la realitat, medish s'ei dolorosa mes portaira d'espèr, o arrefusar-la, com ac avem hèit durant annadas ?

@Emmanuèl

Malurosament: "La tòca qu'ei de mutualizar los locaus e los mejans, tot en crear establiments juridicament distints. " lasetmana.fr