Paure monde, daissarai per un temps mos jòcs de mots e mas picas risolièras per vos dire quicòm de la situacion politica actuala en França. Qun temps estranh sèm a viure dins l’exagòn e en Occitània! L’extrèma-dreita a gaireben 40 %, la possibilitat de la véser a la direccion de França dins 3 setmanas: pas de qué sautar de jòia per en-sus dels fuòcs de la Sant-Joan...

La question prigonda es: cossí ne sèm arribats aquí? Soi pas pro politològue per vos explicar lo cossí del perqué e lo perqué del cossí! Cossí tot aquel brave monde que coneisses dins ta vila, dins los vilatges e pel campèstre, cossí los escolans que lor i expliquères lo civisme an gaireben a la mitat causit (sens parlar d’aqueles que demòran a l’ostal) en lor anma e consciéncia de votar RN (o Reconquista).

Se pòt totjorn explicar que França es pas sola dins lo cas, qu’aqueles vòtes son pas d’adesion mas de contestacion.

Cossí los ideals que França se ne reclama de Libertat, Egalitat e Fraternitat se transforman en mesuras d’exclusion de tot çò qu’es pas dins un mòtle unitari e uniformizaire mes en abans de faiçon incantatòria e que remanda a totes los Infèrns possibles, siá sul territòri, siá per l’exclusion, totes e totas los e las que seràn pas dins la nòrma autoproclamada. Nosaus, parlam de convivéncia e de viure amassa: es possible de caminar atal cap a una societat de l’exclusion, de la paur de l’autre, que siague estrangièr o vesin?

Quala capacitat de reflexion, de soscadissa, d’analisi de la situacion e de definicion de perspectivas quand tota una premsa instilla lo climat de la paur, quand un poder s’evertua dempuèi d’ans a faire la corta escala a las idèias e al programa de l’extrèma-dreita en pensant que l’aplicacion o la sembla-aplicacion d’aquelas mesuras atudarà lo projècte d’extrèma-dreita. Lo pilonatge, l’assucatge mediatic, per una part a las mans de poténcias d’argent favorablas a una dreita dura es atal dintrada dins totes los esperits. Lo president e sos govèrns an jogat un ròtle bèl d’aprendis-bruèisses amb lo vòte de la lei d’immigracion en posant dins lo discors e las proposicions del RN e en acceptant son sosten. Lo president prometiá la Renaissença e menèt la decadéncia!

Las eleccions europèas son estadas mai o mens escafadas ont se parlèt mai de la granda paur de l’organizacion del continent que d’un programa europèu dobèrt e dinamic. S’Euròpa es un projècte de patz, se pòt balhar las claus del país als sostens del dictator Potin e daissar Russia bombardar Ucraïna? Es que se pòt negar las questions del deraglament climatic? Volètz l’afortiment del demesiments dels servicis publics? Volètz de mediàs encara mai entre las mans del poder de l’argent? Volètz pas mai de projècte ecologic?

E totjorn per nautres, la meteissa question que torna: Dins lo vent grand de l’Istòria, de qué direm los occitans? Esperar, de bon còr o contrasubèrna, un grand vam popular e se regussar las margas al-delà dels passa-carrièras incantatòris e pas s’enganar dins la causida dels bulletins de vòtes lo 30 de junh e lo 7 de julh serà un primièr pas… Un primièr pas per l’umanitat e per las libertats? Probable qu’aurem pas lo Paradís, mas que siague almens lo Purgatòri e pas l’Infèrn…

Popular Roch