capçalera campanha

Actualitats

Eleccions en Catalonha e Aran: victòria de l’independentisme dins una eleccion insolita

Lo resultat mòstra una gaireben tripla egalitat entre las doas fòrças màgers independentistas e lo Partit Socialista espanhòl

| EFE
Victòria independentista a las eleccions regionalas de Catalonha e Aran amb un istoric 51,21% dels vòtes e majoritat absoluda en nombre de deputats al Parlament. Pasmens, lo resultat, al 99,1% del comptatge, mòstra una gaireben tripla egalitat entre las doas principalas fòrças independentistas d’Amassa per Catalonha (JxCat) e Esquèrra Republicana de Catalonha (ÈRC) amb  los 20,08% e 21,32% dels vòtes respectivament e lo Partit Socialista (PSC) qu’a obtengut un 23% après far campanha per l’unionisme. ÈRC e lo PSC an obtengut 33 deputats del temps qu’Amassa per Catalonha n’a agut 32.
 
Luènh d’aqueles primièrs tres partits, i a l’independentisme d’esquèrra de la Candidatura d’Unitat Populara (CUP) qu’a vist tanben una pojada en atenhent lo 6,68% dels vòtes e 9 deputats. Lo Partit Democrata de Catalonha (PDCat), eiretièr de l’anciana Convergéncia, intra pas al Parlament en aténher solament lo 2,72 % dels vòtes.
 
Dins lo camp unionista, delà lo PSC, i a l’esquèrra d’En Comun Podèm (ECP) amb lo 6,86%% dels vòtes e 8 deputats, e los partits de drecha espanholista, Ciutadans (Cs) amb lo 5,56% dels vòtes e 6 deputats e lo Partit Popular (PP) amb lo 3,85% dels vòtes e 3 deputats. De remarcar l’intrada al parlament catalan de l’extrèma drecha franquista de Vox qu’amb lo 7,68% dels vòtes e 11 deputats ven la quatrena fòrça del Parlament de Catalonha. 
 
La participacion es estada del 53,55%, la pus bassa enregistrada, mas cal prene en compte las circonstàncias excepcionalas dins las qualas an agut luòc aquestas eleccions.
 
 
L’extrèma drecha espelís en Aran
 
Per çò qu’es de la Val d’Aran, es l’unionisme qu’a amplament ganhat amb los vòtes despartits entre lo PSC (30,97%), l’extrèma drecha de Vox (14,54%), Ciutadans (7,48%), lo PP (6,11%) e ECP (4,92%). L’independentisme obten un 14,95% dels vòtes per ÈRC del temps que JxCat obten lo 10,92%, CUP 3,74%, lo PDCat 2,43% e lo Partit Nacionalista de Catalonha 1,19%.
 
 
Una jornada electorala encara mai insolita
 
En decembre de 2017 parlàvem d’eleccions regionalas insolitas, après un procès d’independéncia interromput per una repression qu’a menat lo govèrn de la Generalitat a la preson o a l’exili. Ara, a tot aquel encastre cal apondre que lo president de Catalonha foguèt destituit per la justícia en setembre passat e que las eleccions se son tengudas en plena pandemia de la covid-19, contra la volontat de totes los partits franc dels socialistas.
 
Lo govèrn de la Generalitat, sens president, convoquèt las eleccions pel 14 de febrièr. Mas en remarcar que las donadas de la pandemia èran pas bonas, convoquèt totes los partits per las reportar a la fin del mes de mai. Totes los partits i èran d’acòrdi, levat lo Partit Socialista. Enfin, la justícia a forçat de las far a la data prevista inicialament. Aquel fach a aduch de situacions insolitas. D’un caire, la constitucion dels burèus de vòte es estada mai complicada que d’abitud a causa del grand nombre de personas designadas per i èsser en permanéncia qu’an demandat d’i anar pas. D’autre caire, las mesuras de seguretat an fach cambiar fòrça endreches de vòte, an alentit lo procediment e an generat de coas longassas.
 
 
 
Podetz consultar los resultats oficials en occitan, per tota Catalonha e per la Val d’Aran.
 


abonar los amics de Jornalet

 

Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.

Bandièra05 1180x150: SIDILLÀ

Comentaris

Franc Bardòu
8.

Dire de VOX qu'es un "partit franquista" es un pauc la vertat e un pauc una meçorga. Efectivament, los membres d'aquel partit a la nostalgia del franquisme, rai. Mas lo franquisme vertadièr se chauta ben dels partits e de las eleccions. Pren lo poder, per la fòrça, e tua (principalament) o embarra (a la rigor) tot opausat declarat o supausat a sa linha politica. VOX revèrta mailèu la CEDA del Gil y Robles, rasclanha racista e fascista qu'aeplava a la fòrça sense n'aver los mejans efectius per empachar tota autra politica que la d'ultradreita reaccionària.

  • 2
  • 0
francesc palma
7.

Visca Catalunya ! Visca l'independentisme ! E Visca la maire qu' ens va parir ! Urrà ! E viscan los Trobadors e sa fonetica fina, coma la dels Països Catalans !

  • 3
  • 0
serra
6.

#3 Un pacte ERC,PSC, Podem es pas un pacte catalanista : PSC e Podem (Comuns) son clarament espanhòlistas. Per astre, sembla pas possible se Aragonés respecte la siá promessa de pas pactar amb lo PSC del 155.
Domatge que Junts a pas pogut èsser lo partit amb mai de sètis per aver la présidéncia de la Generalitat. Eles, aquò sí, son vertadièrs independentistas e de mai la Laura Borràs es una catalana "ben plantada", al sens d'Eugèni d'Ors, que auriá plan representat lo pòble catalan.

  • 5
  • 0
Lafontan
5.

Lo Partit Occitan, per rasons evidentas, es atentiu a tot çò que pertòca la democracia en Euròpa.
Lo P.OC constata que los electors catalans an votat en favor de partits indendentistas, de partits favorables a une solucion politica del conflicte entre l’Estat central espanhòl e Catalonha.
La primièra leçon que cal tirar d’aqueras elecions es que los que foguèron condamnats per lor accion en favor de l’independéncia devon èstre anmistiats e devon tornar trobar una libertat complèta.
La segonda leçon es que los partits independentistas governaràn en Catalonha e, pel primièr còp, o faràn amb una majoritat en siètis al Parlament e amb una majoritat en voses dins las urnas.
Lo govèrn de Madrid deu tirar las leçons d’aquera situacion. Un pauc mai de tres ans après la repression organizada lo jorn del referèndum de 2017, las ideas independentistas contunhan de progressar. Lo dialògue es obligatòri. I pòt pas escapar.
Euròpa tanben dèu tirar las leçons d’aquera situacion. Los diferents govèrns europèus que son demorats muts e sords a la crida faita pel democratas catalans al moment del procès dels reponsables politics independentistas, devon ara intervenir per que las valors democraticas sián respectadas sus aquel territòri europèu qu’es Catalonha.
Une situation inédite en Catalogne
Les démocrates européens doivent tirer les leçons des élection du 14 février
La question de l’indépendance n’est pas l’affaire du Partit Occitan. C’est l’affaire des catalans. Cependant, le Partit Occitan, pour des raisons évidentes, est attentif à tout ce qui concerne la democratie en Europe.
Le P.OC constate que les électeurs catalans ont voté en faveur des partis indépendantistes, des partis favorables à une solution politique du conflit entre l’Etat central espagnol et la Catalogne.
La première leçon qu’il faut tirer de ces élections est simple : ceux qui ont été condamnés par une justice très partiale pour leur action politique en faveur de l’indépendance, doivent être anmistiés et retrouver leur liberté complète.
La deuxième leçon est que les partis indépendantistes gouverneront en Catalogne avec pour la première fois une majorité en sièges au Parlement et une majorité de voix dans les urnes.
Le gouvernement de Madrid doit tirer les leçons de cette situation. Un peu plus de trois ans après la répression organisée le jour du référendum en 2017, les idées indépendantistes continuent de progresser. Le dialogue est obligatoire.
L’Europe aussi doit tirer les leçons de cette situation. Les différents gouvernements européens qui sont restés sourds et muets lors des appels faits par les démocrates catalans au moment du procès des responsables politiques indépendantistes doivent intervenir pour que les valeurs démocratiques soient respectées sur ce territoire européen qu’est la Catalogne

  • 4
  • 0
Valadier Jean-Charles Tolosa
4.

Selon Vilaweb, es un pacte nacionalista qu'es en negociacion amb los 3 partits independentistas e En comun, siá una majoritat confortabla de 82 sètis subre 135, amb la possibilitat de menar una politica mai d'esquèrra e mai potenta fàcia a Madrid.

  • 9
  • 0

Escriu un comentari sus aqueste article