Actualitats
L’independentisme còrs quita las negociacions amb l’estat francés
O a provocat lo refús de concedir la libertat condicionala al presonièr còrs Pierre Alessandri
Tèxte legit
La mòrt d’Yvan Colonna e las protèstas consecutivas forcèron las autoritats francesas d’entamenar una negociacion amb los caps politics còrses e quitament d’acceptar, pel primièr còp, la possibilitat d’una autonomia de l’illa. Just abans la presidenciala, lo ministre de l’Interior d’alavetz, Gérald Darmanin, e lo president del conselh executiu de Corsega, Gilles Simeoni, signèron un document sus las negociacions que prevesiá de far de debats sus un estatut d’autonomia, revelar la vertat sus la mòrt de Colonna e arribar a d’acòrdis sus la lenga e la cultura e mai la reconeissença del pòble còrs. Lo protocòl marcava doas linhas rojas de part del president Emmanuel Macron: la permanéncia de Corsega dins la Republica Francesa e lo refús de la creacion de doas categorias de ciutadans, valent a dire que rebutava la revendicacion de l’estatut de resident. Ara, mièg an apuèi, malgrat las avançacas inicialas, los representants còrses an quitat lo dialòg.
En julhet se tenguèt la primièra reünion del Comitat Estrategic sus l’avenir de Corsega e s’establiguèt un calendièr e un programa de trabalh, amb un cicle de uèch reünions tematicas, que se devián téner cada sièis setmanas, pendent un an.
La primièra reünion se faguèt lo 16 de setembre e foguèt consagrada al modèl economic e social de l’illa e a las estrategias per diversificar l’economia còrsa. La segonda deu èsser sus l’especulacion financièra, l’urbanisme e l’abitatge. E la tresena, prevista abans la fin de 2022, se deu centrar sus la lenga e la cultura còrsas.
Ça que la, i a agut un fach qu'a gangasssat l’encastre de las negociacions: lo 29 de setembre, lo Tribunal d’Apelacion de París refusèt la demanda de libertat condicionala del presonièrs còrs Pierre Alessandri, encarcerat en 1999 per l’atemptat que tuèt lo prefècte Claude Érignac. Aquel refús se justifica amb l’argument de la perturbacion de l’òrdre public. Lo sobeiranisme còrs a considerat que lo tribunal e lo ministèri public s’èran servits d'arguments politics e non pas judiciaris.
En seguida d’aquò, l’Assemblada de Corsega suspendèt son activitat. Considèra qu'es una decision judiciària injusta e que “contraven a la logica d’amaisament que condiciona lo bon foncionament e lo succès del procès de negociacion entamenat entre Corsega e l’estat”.
Que se passa en Corsega?
La reconciliacion e la liberacion dels presonièrs còrses èra una de las principalas revendicacions de las manifestacions en seguida de l’atac mortal que lo patiguèt Yvan Colonna dins la preson d’Arle. Lo partit independentista Core In Fronte, qu'obtenguèt sièis deputats e lo 12,3% dels vòtes a las eleccions còrsas de l’an passat, a decidit de suspendre sa participacion del dialòg amb l’estat. “Es pas una decision judiciària, mas una decision estatala instrumentalizada pel ministèri public”, çò dison los representants del partit.
Sus aquò, lo partit independentista Corsica Libera, amb lo 7% dels vòtes, a dich que lo procès es una parodia. “Totes los autres participants d’aquelas discussions ensajan de manténer artificialament l'illusion d’un moment istoric jos la bandièra de l’autonomia sens pòble còrs e sens poders.”
Corsica Libera a prepausat dètz ponches per aténher “una solucion politica reala”, que comprenon la liberacion dels presonièrs e la fin de la judiciarizacion, lo poder legislatiu, la reconeissença dels dreches del pòble còrs, l’oficialitat de la lenga còrsa, un sistèma de finançament e l’abolicion de las doas linhas rojas del memorandum. Considèran que l’estatut de resident es una question fondamentala pel sobeiranisme còrs, que revendica que solament pòscan crompar d'abitatges los ciutadans qu'an viscut un temps determinat en Corsega.
A mai, denóncian que lo protocòl escarta tanben l’amnestia dels presonièrs, que la daissa a las mans de las autoritats judiciàrias. Sus aquel ponch, dison que lo dialòg es un “escambi esteril” e que cal mobilizar rapidament lo jovent.
La responsa de las formacions còrsas a butat lo ministre Darmanin a suspendre la vesita que la deviá far aquel politician dins l’illa dimècres e dijòus passats: “Per preservar la qualitat dels escambis faches fins ara e recrear las condicions per la continuitat serena del procès de dialòg començat entre Corsega e l’estat, lo ministre a decidit de reportar son viatge de qualques setmanas.”
La question serà ara se los autonomistas còrses, dirigits per Simeoni, seràn capables d’orientar lo dialòg amb las autoritats francesas e, a mai, d’obténer dins lo periòde d’un an de responsas a lor demanda d’autogovèrn d’un estat tan centralista coma lo francés, mentre que l’independentisme se refortís amb la prevision que lo dialòg capitarà pas.
En julhet se tenguèt la primièra reünion del Comitat Estrategic sus l’avenir de Corsega e s’establiguèt un calendièr e un programa de trabalh, amb un cicle de uèch reünions tematicas, que se devián téner cada sièis setmanas, pendent un an.
La primièra reünion se faguèt lo 16 de setembre e foguèt consagrada al modèl economic e social de l’illa e a las estrategias per diversificar l’economia còrsa. La segonda deu èsser sus l’especulacion financièra, l’urbanisme e l’abitatge. E la tresena, prevista abans la fin de 2022, se deu centrar sus la lenga e la cultura còrsas.
Ça que la, i a agut un fach qu'a gangasssat l’encastre de las negociacions: lo 29 de setembre, lo Tribunal d’Apelacion de París refusèt la demanda de libertat condicionala del presonièrs còrs Pierre Alessandri, encarcerat en 1999 per l’atemptat que tuèt lo prefècte Claude Érignac. Aquel refús se justifica amb l’argument de la perturbacion de l’òrdre public. Lo sobeiranisme còrs a considerat que lo tribunal e lo ministèri public s’èran servits d'arguments politics e non pas judiciaris.
En seguida d’aquò, l’Assemblada de Corsega suspendèt son activitat. Considèra qu'es una decision judiciària injusta e que “contraven a la logica d’amaisament que condiciona lo bon foncionament e lo succès del procès de negociacion entamenat entre Corsega e l’estat”.
Que se passa en Corsega?
La reconciliacion e la liberacion dels presonièrs còrses èra una de las principalas revendicacions de las manifestacions en seguida de l’atac mortal que lo patiguèt Yvan Colonna dins la preson d’Arle. Lo partit independentista Core In Fronte, qu'obtenguèt sièis deputats e lo 12,3% dels vòtes a las eleccions còrsas de l’an passat, a decidit de suspendre sa participacion del dialòg amb l’estat. “Es pas una decision judiciària, mas una decision estatala instrumentalizada pel ministèri public”, çò dison los representants del partit.
Sus aquò, lo partit independentista Corsica Libera, amb lo 7% dels vòtes, a dich que lo procès es una parodia. “Totes los autres participants d’aquelas discussions ensajan de manténer artificialament l'illusion d’un moment istoric jos la bandièra de l’autonomia sens pòble còrs e sens poders.”
Corsica Libera a prepausat dètz ponches per aténher “una solucion politica reala”, que comprenon la liberacion dels presonièrs e la fin de la judiciarizacion, lo poder legislatiu, la reconeissença dels dreches del pòble còrs, l’oficialitat de la lenga còrsa, un sistèma de finançament e l’abolicion de las doas linhas rojas del memorandum. Considèran que l’estatut de resident es una question fondamentala pel sobeiranisme còrs, que revendica que solament pòscan crompar d'abitatges los ciutadans qu'an viscut un temps determinat en Corsega.
A mai, denóncian que lo protocòl escarta tanben l’amnestia dels presonièrs, que la daissa a las mans de las autoritats judiciàrias. Sus aquel ponch, dison que lo dialòg es un “escambi esteril” e que cal mobilizar rapidament lo jovent.
La responsa de las formacions còrsas a butat lo ministre Darmanin a suspendre la vesita que la deviá far aquel politician dins l’illa dimècres e dijòus passats: “Per preservar la qualitat dels escambis faches fins ara e recrear las condicions per la continuitat serena del procès de dialòg començat entre Corsega e l’estat, lo ministre a decidit de reportar son viatge de qualques setmanas.”
La question serà ara se los autonomistas còrses, dirigits per Simeoni, seràn capables d’orientar lo dialòg amb las autoritats francesas e, a mai, d’obténer dins lo periòde d’un an de responsas a lor demanda d’autogovèrn d’un estat tan centralista coma lo francés, mentre que l’independentisme se refortís amb la prevision que lo dialòg capitarà pas.
Articles relacionats
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Pels Còrses coma per nosautres, tres possibilitats tecnicas :
1) La luta armada, que lo dominant calificarà tostemps de "terrorisme de la par del dominat, mentre que qualificarà de "manten de l'òrdre" sa pròpria participacion al conflicte. Estant l'inegalitat de las fòrças en preséncia, pauc de succès sembla possible per un pichon pòble (pichon en efectiu de populacion activista) coma lo pòble còrs, e impossible per un pòble amnesic e somés coma lo nòstre.
2) Las negociacions que refusan de conflicte. Mas amb un govèrnament tan supremacista, inegalitarista e racista coma lo govèrnament francés, las negociacions non pòdon èsser, en definitiva qu'un mercat "de dupes", ja que França NON VÒL de la subrevida de las nòstras lengas sense estatut oficial dins l'epaci de son empèri administratiu, educatiu ni mediatic. La majoritat larga del microcòsme occitanista erra dins aquesta passa estèrla qu'alassa los joves que se vòlon assajar a defendre a lor torn l'occitan.
3) O la posicion dita "situacionista" del biais de G. Debord,, considerant l'absurditat d'aquel supremacisme crestador coma la promessa d'un abausament de l'edifici monolinguistic francés. S'agís, pel combat linguistic, d'una escomesa. Conten l'esperança impliciita que França s'abausarà ben abans la mòrt de las lengas en luta per lors subrevida. Una esperança irracionala, va sense o dire !
4) I a plan segur la postura dels Occitans (es a dire la dels estajants — totes — del tèrç sud de l'estat francés actual) que consistís a endurar lo suplici de l'esfaçament en s'esforçar de se far acrèire que non i a jamai agut res d'esfaçar. Tot çò administratiu, mediatic e educatiu en França nos i aprèsta. Efectivament, res non pòt èsser faidit del camp de l'existéncia que s'a prealablament existit d'en primièr. E fait, aquela quatrena via non es una via, mas un camin cap al non-res, una postura fòrça espandida — largament majoritària — per capitar d'endurar çò insofrible, quicòm de vesin del sindròmi de Stokolm, non ?
Alara qué ? Cavar nòstra tomba amb l'arma ultime d'un menfotisme assumit e generalizat ? Lutar per passar 30 a 60 ans engabiat en preison per "terrorisme" sense obténer cap d'independéncia efectiva ? Esperar la providéncia celestiala ? O negaociar, a condicion que siá de badas ?
La soleta perspectiva que me sembla possibla es — a la catalana internacionala — d'obrar argumentativament (a l'UNESCO, a l'ONU, al Conselh d'Euròpa, al PEN Internacional, a Amnesty Interntional) a demostrar que l'actitud d'un estat coma lo de França es supremacista, inegalitarista e donc racista, un pauc del biais de Mandela e de totes los qu'an triomfalament lutat contra l'apartheid en Africa del Sud… fins a la victòria finala ? En gardant plan fèrme a l'èime lo fait que non sèm assegurats de cap de victòria pro velòcia per empachar çò mai probable, lo triomfe invèrs, lo de l'exterminacion del nòstre pòble per l'esfaçament definitiu (programmat politicament per França) de nòstras lenga, cultura e istòria de las cosciéncias umanas. Mas per i capitar, s'i cal atalar, e quitar d'aver páur dels mots que designan los actes que nos fans crebar e nos esfaçan indubitablament, inexorablament, inacceptablament.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari