L'eleccion del papa Leon XIV, elegit al tèrme d'un conclave de mens de 48 oras, marca la continuitat d'una tradicion en relacion amb Gui Folcòi, lo papa Clamenç IV, originari de Sant Geli (Costièra de Nimes), e lo darrièr a èsser elegit sens conclave en 1265.

La tradicion modèrna dels conclaves remonta a l'eleccion del successor de Clamenç IV. Après sa mòrt en 1265, foguèt necite de reclaure los cardinals dins lo palais dels papas de Vitèrbe (Laci) après una situacion de blocatge perlongada. Al cap de tres ans, cap d'acòrdi èra pas encara arribat, e los magistrats de la vila, lasses, decidiguèron de fornir pas que de pan e d’aiga als electors. A l’ora d’ara, las eleccions papalas se tenon dins la capèla Sixtina, mas l'innovacion dels abitants de Vitèrbe demòra encara un simbòl fòrt del procès electoral.

L'existéncia de papas d'origina occitana se limita pas unicament a Clamenç IV. Lo primièr papa occitan foguèt Gerbèrt d'Orlhac, conegut coma Silvestre IId, lo papa de l'an 1000. En mai d’aquò, los sèt papas d'Avinhon (1305-1378) èran tanben totes d'origina occitana: Clamenç V de Vilandraut (Vasadés), Joan XXII de Caors (Carcin Blanc), Beneset XII de Savardun (País de Pàmias), Clamenç VI de Rosiers daus Gletons (Dordonha Lemosina), Innocenci VI de Baissac (País de Pompador), Urban V del Pònt de Montverd (Cevena Gavaudanesa) e Gregòri XI de Sent Julian de Maumont (País de Briva).