Opinion
Anda-lutz
La prumèra tecassa musicala que prengoi, èra à Saint Chartier en 1995 en tot escotar la creacion musicala deu Miquèu Montanaro dab Vents d’Est: Ballade pour une mer qui chante. Desempuish qu’èi avut lo bonaür d’encontres escaduds, rics e de víver aventuras musicalas deu dihens o deu dehòra.
Que i aurà per jo, d’ara enlà, aqueth 16 de julhet de 2021 a Marciac dins la sala plan nomada l’Astrada.
ANDA-LUTZ & L’ORCHESTRE DE CHAMBRE DE TOULOUSE. Enqüèra un projèct de holia deu Guillaume Lopez, bastit en seguir deus encontres dab musicians au Maròc. “Au quartet initial Anda-Lutz constitué de Guillaume Lopez à la voix et aux flûtes, Thierry Roques à l’accordéon, Nicolas Gardel à la trompette et Saïd El Maloumi aux percussions traditionnelles s’ajoutent Laurent Guitton au tuba, Sébastien Gisbert à la batterie et 10 musiciens de l’Orchestre de Chambre de Toulouse”. Açò, qu’ei çò que i avèva de marcat suu programme.
Sus un platèu sòbri e alurat, qu’èm gahats d’entrada. La maquina a cadéncia e a armonias qu’ei l’acordeon deu Thierry Roques, la ritmica pulsiva tubà/bateria peu Pierrick Fournés, remplaçant de luxe e deu Sebastien Gisbert, lo jòc de trompeta absolut e caud deu Nicolas Gardel qui a tanben signat los adobaments d’ua finèssa e d’ua precision remirabla per l’Orchèstre de Crampa de Tolosa pòrtan un Guillaume Lopez espatant, sensible, dins lo partatge. Lo son de l’Alfonso Bravo nos prenguèva enqüèra mei dins l’istoèra.
B’ei precís, cadenciat, qu’ei ruiquissime armonicament e en colors sonòrias, la complicitat musicala trepilha çò qui poiré èsser sonque virtuositat freda per la transformar en intensa complicitat.
Lo public, b’èra en comunion (au sens etimologic deu tèrmi, en comunautat) per aqueth viatge. Per pròva, l’intensitat e la prigondor d’aqueth partatge peu mercejament que’u Guillaume hè dab Aure, ua de las polidas composicions deu Christian Vieussens, lo son mentòr, present dins la sala.
Composicions deu Guillaume, deu Thierry o tèmis tradicionaus, mès i a pas mei categorias de musicas (trad, jazz o autas), sonque Musica de la cosmogonia mediterranèa deu Guillaume.
Aquèra creacion qu’ei segurament l’acme de las suas creacions e encontres, mès la sua carrièra serà longa per nos miar mei haut enqüèra.
Dus degrèus (que’n cau, se que non aurén dobtat de la mia objectivitat): ua sola pèça dab la boha e d’arribar tan viste a la fin deu concèrt quan aujam aimat de demorar enqüèra e enqüèra. Mès lo men petit dit me digoc que i auré benlèn ua seguida enriquida.
De seguir
Que i aurà per jo, d’ara enlà, aqueth 16 de julhet de 2021 a Marciac dins la sala plan nomada l’Astrada.
ANDA-LUTZ & L’ORCHESTRE DE CHAMBRE DE TOULOUSE. Enqüèra un projèct de holia deu Guillaume Lopez, bastit en seguir deus encontres dab musicians au Maròc. “Au quartet initial Anda-Lutz constitué de Guillaume Lopez à la voix et aux flûtes, Thierry Roques à l’accordéon, Nicolas Gardel à la trompette et Saïd El Maloumi aux percussions traditionnelles s’ajoutent Laurent Guitton au tuba, Sébastien Gisbert à la batterie et 10 musiciens de l’Orchestre de Chambre de Toulouse”. Açò, qu’ei çò que i avèva de marcat suu programme.
Sus un platèu sòbri e alurat, qu’èm gahats d’entrada. La maquina a cadéncia e a armonias qu’ei l’acordeon deu Thierry Roques, la ritmica pulsiva tubà/bateria peu Pierrick Fournés, remplaçant de luxe e deu Sebastien Gisbert, lo jòc de trompeta absolut e caud deu Nicolas Gardel qui a tanben signat los adobaments d’ua finèssa e d’ua precision remirabla per l’Orchèstre de Crampa de Tolosa pòrtan un Guillaume Lopez espatant, sensible, dins lo partatge. Lo son de l’Alfonso Bravo nos prenguèva enqüèra mei dins l’istoèra.
B’ei precís, cadenciat, qu’ei ruiquissime armonicament e en colors sonòrias, la complicitat musicala trepilha çò qui poiré èsser sonque virtuositat freda per la transformar en intensa complicitat.
Lo public, b’èra en comunion (au sens etimologic deu tèrmi, en comunautat) per aqueth viatge. Per pròva, l’intensitat e la prigondor d’aqueth partatge peu mercejament que’u Guillaume hè dab Aure, ua de las polidas composicions deu Christian Vieussens, lo son mentòr, present dins la sala.
Composicions deu Guillaume, deu Thierry o tèmis tradicionaus, mès i a pas mei categorias de musicas (trad, jazz o autas), sonque Musica de la cosmogonia mediterranèa deu Guillaume.
Aquèra creacion qu’ei segurament l’acme de las suas creacions e encontres, mès la sua carrièra serà longa per nos miar mei haut enqüèra.
Dus degrèus (que’n cau, se que non aurén dobtat de la mia objectivitat): ua sola pèça dab la boha e d’arribar tan viste a la fin deu concèrt quan aujam aimat de demorar enqüèra e enqüèra. Mès lo men petit dit me digoc que i auré benlèn ua seguida enriquida.
De seguir
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
I a pas cap de comentari
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari