Dijòus passat, dins Jornalet, raportàvem un episòdi lamentable e a l’encòp inspirador: l’exclusion injustificada de l’associacion Nissa Pantai[1] de la tradicionala fèsta dei Mai de Cimier. Sens cap d’explicacion clara, la comuna de Niça lor aviá refusat lo drech d’installar un taulièr dins aquel eveniment màger de la cultura niçarda ont l’associacion occitanista èra presenta dempuèi 2007. Davant lo recors presentat, un trabalhador municipal lor insinuèt que si qu’i poirián èsser, mas sens mostrar publicament las bandièras occitana e niçarda.

Totun, la còla de Nissa Pantai se rendèt pas brica. Amb coratge e determinacion, se batèt per far valer sos dreches e, fin finala, a capitat d’èsser presenta dins la fèsta amb la dignitat que merita, en mostrant amb fiertat lo drapèl occitan. Es vertat qu’ongan an una taula mai pichona que dins las edicions precedentas, mas çò que compta es qu’an pas cedit a las pressions ni a las politicas jacobinas de mai en mai descaradament occitanofòbas.

Nissa Pantai es pas solament una associacion locala; es un far qu’illumina tot lo país. Fa de decennis que mena a bon tèrme un trabalh remarcable per la transmission de la lenga dins lo País Niçard, dins l’espaci vivaroalpenc e endacòm mai. Organiza e anima de corses d’occitan, ten son emission de ràdio pròpria que quitament retransmet las partidas de fotbòl, publica de libres, fa de teatre, prepausa de vesitas guidadas en occitan e de balètis, e participa activament a d’eveniments locals coma lo Carnaval de Niça, lo campionat del mond del Palhasso o lo festenal Vocàlia dals Palhons. Es tanben coneguda pel ligam amb l’artista Ben Vautier, creator del lògo de la ràdio Nissa Pantai.

En de tempses malaisits per las lengas minorizadas, la còla niçarda nos remembra que la tenacitat, lo trabalh e la dignitat son indispensables per resistir a l’omogeneïzacion oficiala e per defendre l’espaci de la dignitat de las cultura e lenga pròprias. Òsca!